Περιεχόμενο και κανονιστικά ερείσματα του επικοινωνιακού απορρήτου στο εθνικό και υπερεθνικό δίκαιο : κανόνας και εξαιρέσεις

Abstract

Η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία έχει ως σκοπό να μελετήσει διεξοδικώς το περιεχόμενο και τα κανονιστικά ερείσματα του επικοινωνιακού απορρήτου τόσο στο εθνικό όσο και στο υπερεθνικό δίκαιο. Προς διευκόλυνση κατανόησης της παρούσας θεματικής, αρχικά επιχειρείται μια ευρύτερη προσέγγιση τόσο της έννοιας της επικοινωνίας όσο και αυτή του απορρήτου της επικοινωνίας. Σ’ ένα πρώτο επίπεδο αναλύεται η έννοια της ίδιας της επικοινωνίας, μια έννοια που κατά καιρούς τυγχάνει ευρείας ερμηνείας και ορισμών. Παράλληλα με την έννοια της επικοινωνίας, αναλύονται ο σημαντικός ρόλος, ο σκοπός, οι μορφές της. Στη συνέχεια εξετάζεται η εμβέλεια του δικαιώματος του απορρήτου της προστασίας της επικοινωνίας. Πιο συγκεκριμένα γίνεται αναφορά στις προϋποθέσεις, τους αποδέκτες του δικαιώματος, τις τυχόν κυρώσεις ως προς την παραβίαση αυτού. Σε συνδυασμό με την έννοια του απορρήτου της επικοινωνίας, εισάγονται και οι άκρως σημαντικοί λόγοι άρσης αυτού, οι οποίοι και ρητά αναφέρονται και μελετώνται στον Νόμο 2225/1994 και στις τροποποιήσεις αυτού και ποια είναι η συγκεκριμένη διαδικασία ακολουθείται. Η κύρια θεματική ενότητα της εργασίας άπτεται του ουσιώδους ζητήματος ως προς το περιεχόμενο και τα κανονιστικά ερείσματα του επικοινωνιακού απορρήτου καθώς και για τους κανόνες και τις εξαιρέσεις που συμπεριλαμβάνονται σε αυτό. Τέλος, γίνεται μια σημαντική αναφορά στη Νομολογία που κατά καιρούς παρουσιάζεται τόσο σε υπερεθνικό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Η παρούσα εργασία, αποτέλεσμα μια προσπάθειας μηνών, προσπαθεί να ανακαλύψει και να διερευνήσει σε τι επιτέλους αναφερόμαστε όταν μιλάμε για τον όρο επικοινωνία καθώς και τι αυτός περιλαμβάνει εν ευρεία και εν στενή εννοία. Η επικοινωνία είναι ένας ζωντανός οργανισμός, ο οποίος συνεχώς αναπτύσσεται, μεταβάλλεται, αλληλεπιδρά με τους κοινωνούς της. Για το λόγο αυτό, μια πολύ προσεκτική μεταχείριση της, είναι απαραίτητη.