Εκπαίδευση για την αειφορία. Η περίπτωση του αειφόρου σχολείου. Στόχοι, προοπτική, στρατηγική στην εφαρμογή του στο νηπιαγωγείο

Abstract

Σε μια εποχή που διακρίνεται από τα μεγάλα οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα, με δυσμενείς επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής, η αειφορία προβάλλει ως ζητούμενο εδώ και τρεις δεκαετίες, με επιστημονικές, κοινωνικές και πολιτικές προτάσεις. Η εκπαίδευση, έχοντας τη δυνατότητα μέσω της Εκπαίδευσης για την Αειφορία, να λειτουργήσει ως πεδίο εφαρμογής των αρχών της αειφορίας και με την προοπτική του μετασχηματισμού του σχολείου σε αειφόρο, μπορεί να προκαλέσει ανάλογο μετασχηματισμό στην κοινωνία. Η παρούσα εργασία αφού προσέγγισε θεωρητικά τις έννοιες του Περιβάλλοντος και των περιβαλλοντικών προβλημάτων, της Αειφόρου Ανάπτυξης, της Εκπαίδευσης για την Αειφορία, της ολιστικής σχολικής προσέγγισης του Αειφόρου Σχολείου και την δυνατότητα εφαρμογής του στην Προσχολική Εκπαίδευση, πραγματοποίησε την αναγκαία βιβλιογραφική ανασκόπηση και υλοποίησε έρευνα των απόψεων των εκπαιδευτικών της προσχολικής εκπαίδευσης. Σκοπός της έρευνας ήταν να διερευνηθούν οι απόψεις τους σχετικά με την Αειφορία και το Αειφόρο Σχολείο. Στην έρευνα, που πραγματοποιήθηκε συμμετείχαν 120 εκπαιδευτικοί/νηπιαγωγοί. Από τη στατιστική ανάλυση των απαντήσεων προκύπτει ότι η μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών εστιάζει πρωτίστως στην περιβαλλοντική και κοινωνική διάσταση της αειφορίας και δευτερευόντως στη διάσταση της οικονομικής ανάπτυξης. Αναγνωρίζουν τη σημασία της Εκπαίδευσης για την Αειφορία και την αξία της ύπαρξης χαρακτηριστικών στο σύγχρονο σχολείο, σχετικά με τη συμμετοχικότητα στη λήψη αποφάσεων, τη συνεργατικότητα, την ύπαρξη υποδομών και τις μαθησιακές καινοτομίες, ωστόσο η ύπαρξη των Αειφόρων Νηπιαγωγείων και η πληροφόρηση είναι ελάχιστη όπως προκύπτει από το δείγμα.