Η αστική ιατρική ευθύνη της ιδιωτικής κλινικής στο πλαίσιο της ελληνικής νομοθεσίας μέσα από τη νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων

Abstract

Πολλά δυσμενή συμβάντα που εντοπίζονται στο χώρο της υγείας σχετίζονται με ανθρώπινο σφάλμα, είτε του ιατρού είτε του εν γένει προσωπικού που εργάζεται στον τομέα της Υγείας, κάτι που θα μπορούσαμε ίσως να το εντάξουμε σε ένα πλαίσιο αστοχίας του υγειονομικού συστήματος. Οι ανεπαρκείς οικονομικοί πόροι, η ελλιπής έρευνα και η υπερκόπωση των ιατρών είναι μερικά από τα αίτια πρόκλησής τους. Η ευθύνη του ιατρού κατά την άσκηση της επαγγελματικής του δραστηριότητας είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει πολύ τόσο την επιστημονική κοινότητα τα τελευταία χρόνια, με το «ιατρικό σφάλμα» να παραμένει διεθνώς η συχνότερη εμφανιζόμενη βάση των αγωγών αποζημίωσης που ασκούνται έναντι των ιατρών. Ο ιατρός δεν μπορεί ασφαλώς να εγγυηθεί τη θεραπεία του ασθενούς. Υποχρεούται όμως να επιδείξει ορισμένη συμπεριφορά που δεν είναι άλλη από τη συμπεριφορά που είναι σύμφωνη με τους «γενικά παραδεκτούς κανόνες της ιατρικής επιστήμης». Η ασφάλεια και η θεραπεία των ασθενών βελτιώνεται μόνον όταν οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης διευκολύνουν την αναφορά των σφαλμάτων αυτών χωρίς να φοβούνται πιθανές κυρώσεις ή ευθύνες που μπορεί να προκύψουν από την αναφορά αυτών. Δεν είναι όμως δυνατόν να καθιερωθεί το ανεύθυνο των εργαζομένων στον χώρο της υγείας, καθότι αυτό θα ερχόταν σε αντίθεση με το Αστικό Δίκαιο και συγκεκριμένα με τις διατάξεις περί αστικής ευθύνης που βασίζονται σε σφάλματα που διαπράττονται λόγω της αμελούς συμπεριφοράς των εργαζομένων στον χώρο της υγείας. Ο κίνδυνος, όμως πιθανών κυρώσεων, είναι και ο λόγος που αποθαρρύνεται μια πιο ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ ιατρού και ασθενούς σχετικά με βλάβες που προκαλούνται κατά τη διενέργεια «ιατρικών πράξεων». Η απουσία σαφούς ορισμού του «ιατρικού σφάλματος» σε νομοθετικό κείμενο περιπλέκει ιδιαίτερα την κατάσταση και η προσφυγή στα Δικαστήρια κρίνεται απαραίτητη για τη δημιουργία σχετικής νομολογίας για τον τρόπο αντιμετώπισης των ιατρικών σφαλμάτων. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη της αστικής ιατρικής ευθύνης και ακόμα πιο συγκεκριμένα της αστικής ιατρικής ευθύνης της ιδιωτικής κλινικής στο πλαίσιο της ελληνικής νομοθεσίας και μέσα από τη νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων. Ειδικότερα θα διερευνηθεί ο βαθμός της ευθύνης των ιατρικών κλινικών όπως έχει καταγραφεί ως αποτέλεσμα της νομολογίας του ελληνικού συστήματος δικαιοσύνης. Για τη συγγραφή του παρόντος, ακολουθήθηκε η βιβλιογραφική ανασκόπηση μέσα από τη χρήση πολυάριθμων νομοθεσιών, ενώ αξιοποιήθηκαν κατά κύριο λόγο τα ανάλογα νομοθετικά κείμενα καθώς και τα γραπτά έργα θεωρητικών του δικαίου με το ανάλογο περιεχόμενο και η νομολογία των ελληνικών Δικαστηρίων.