Ευρήματα διαχείρισης κρίσεων από το υγειονομικό προσωπικό - Η περίπτωση του COVID-19

Abstract

Η πανδημία COVID-19 αποτελεί αναμφίβολα μια από τις επαχθέστερες υγειονομικές κρίσεις, που κλήθηκε ποτέ να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα. Η υψηλή μεταδοτικότητα του νέου κορωνοϊού και οι αυξημένες μετακινήσεις των πληθυσμών οδήγησαν στη ραγδαία εξάπλωση της πανδημίας σε όλον τον κόσμο ταυτόχρονα, γεγονός που δοκίμασε την ανθεκτικότητα και την επιχειρησιακή ετοιμότητα των εθνικών συστημάτων υγείας να διαχειριστούν μια κρίση δημόσιας υγείας σε τόσο εκτεταμένη κλίμακα. Σκοπός της συγχρονικής μελέτης είναι να διερευνηθούν οι στάσεις του υγειονομικού προσωπικού του ΓΝΑ Σωτηρία αναφορικά με την ετοιμότητα της κρατικής μηχανής, αλλά και την επάρκεια και ετοιμότητα των ίδιων, να διαχειριστούν την υγειονομική κρίση της πανδημίας COVID-19. Το δείγμα αποτελούνταν από 100 εργαζομένους του νοσοκομείου. Το 58% των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες, ενώ η πλειοψηφία (41%) ανήκαν στην ηλικιακή ομάδα 18-29 ετών. Βάσει των αποτελεσμάτων, η πλειοψηφία των συμμετεχόντων (61%) δήλωσαν ικανοποιητική διαχείριση της πανδημίας σε προσωπικό επίπεδο, ωστόσο η συντριπτική πλειοψηφία (68%) δεν δήλωσε επάρκεια ως προς την επάρκεια γνώσεων και την ψυχολογική του ετοιμότητα να διαχειριστεί περιστατικά COVID-19. Υψηλά ήταν και τα ποσοστά φόβου για την υγεία των ίδιων (50%), αλλά και της οικογένειας τους (73%), ανησυχίας για την πορεία της πανδημίας (60%), αλλά και εξάντλησης (43%) από την εμπλοκή στη διαχείριση της. Οι συμμετέχοντες δεν φάνηκαν ικανοποιημένοι από την εγκαιρότητα (46%) και αποτελεσματικότητα (47%) της παρέμβασης της κυβέρνησης για τη διαχείριση της πανδημίας. Τα ευρήματα κατέδειξαν επάρκεια σε υγειονομικό υλικό, προστατευτικό εξοπλισμό και στην επαρκή παροχή πληροφόρησης και εκπαίδευσης. Επίσης το υγειονομικό προσωπικό στην πλειοψηφία του (58%) έκρινε ότι το μελετώμενο νοσοκομείο διαθέτει την απαραίτητη επιχειρησιακή ετοιμότητα για τη διαχείριση της πανδημίας. Δεν εντοπίστηκαν στατιστικά σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ των δημογραφικών χαρακτηριστικών του δείγματος και της επάρκειας στην προσωπική διαχείριση της πανδημίας, της αντιληπτής επάρκειας στην πληροφόρηση και των αντιλήψεων αναφορικά με την έγκαιρη παρέμβαση της κυβέρνησης, αλλά και το βαθμό δυσκολίας αντιμετώπισης της υφισταμένης υγειονομικής κρίσης εν συγκρίσει με προηγούμενες πανδημίες. Το γεγονός αυτό ενδεχομένως αποδίδεται στο μικρό μέγεθος του δείγματος. Συμπερασματικά, το ΓΝΑ Σωτηρία διέθετε επάρκεια σε πόρους και την απαιτούμενη επιχειρησιακή ετοιμότητα, ενώ οι εργαζόμενοι φαίνεται πως διαχειρίζονται ικανοποιητικά την πανδημία σε προσωπικό επίπεδο. Τα ευρήματα καταδεικνύουν την ανάγκη για κατάρτιση σαφών πρωτοκόλλων διαχείρισης της πανδημίας, την εγκαθίδρυση ανοιχτής και αποτελεσματικής επικοινωνίας, αλλά και την παροχή της απαραίτητης εκπαίδευσης, προκειμένου να ενισχυθεί η ετοιμότητα των υγειονομικών να ανταποκριθούν στην πανδημία. Προτείνεται η διεξαγωγή περαιτέρω μελετών σχετικά με τις στάσεις και αντιλήψεις του υγειονομικού προσωπικού αναφορικά με τη διαχείριση της πανδημίας, προκειμένου να ενισχυθεί η επιχειρησιακή ετοιμότητα των υγειονομικών συστημάτων να αντιμετωπίσουν αντίστοιχες υγειονομικές κρίσεις στο μέλλον.