Δημιουργική επιχειρηματικότητα ως παράγοντας επίδοσης των δημοσίων οργανισμών: μελέτη περίπτωσης των ελληνικών πανεπιστημίων

Abstract

H επιχειρηματικότητα αποτελεί μια διαδικασία εξαγωγής κερδών από νέους, μοναδικούς και πολύτιμους συνδυασμούς πόρων σε αβέβαιο και διφορούμενο περιβάλλον. Το σύγχρονο περιβάλλον, ως εξαιρετικά αβέβαιο, θα πρέπει να λειτουργεί ευνοϊκά προς την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας για αρκετούς λόγους και ο πρώτος είναι η αποδοτικότητα και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Επίσης η καινοτομία, η ανάπτυξη νέων προϊόντων ή υπηρεσιών και η βελτίωση υπαρχόντων προϊόντων ή υπηρεσιών αποτελούν σημαντικές διακλαδώσεις της επιχειρηματικότητας που μπορούν να ενισχύσουν την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη μιας χώρας. Οι δημόσιοι οργανισμοί, που συχνά αμφισβητούνται για την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητά τους, έχει διαπιστωθεί από πληθώρα μελετών ότι μπορούν στο πρίσμα της διαμόρφωσης επιχειρηματικών μοντέλων οργάνωσης και λειτουργίας να έχουν πολύπλευρες ωφέλειες. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση των επιχειρηματικών προσανατολισμών και προθέσεων δώδεκα Πανεπιστημίων της Ελλάδας όσον αφορά τις στρατηγικές τους δηλώσεις, τις δημόσιες δηλώσεις σχετικά με τη φιλοσοφία, τις αξίες και τους κανόνες, τα κέντρα επιχειρηματικότητας, τις λέσχες επιχειρηματικότητας και δραστηριότητες κατάρτισης των φοιτητών που προάγουν την ιδέα της δημιουργικής επιχειρηματικότητας. Τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήχθη με τη μέθοδο της ανάλυσης περιεχομένου, έδειξαν ότι τα οχτώ από τα δώδεκα πανεπιστήμια της Ελλάδας ενσωματώνουν τις έννοιες της επιχειρηματικότητας στους στρατηγικούς τους στόχους, χωρίς όμως ουσιαστικές προτάσεις εφαρμογής. Ως προς την οργάνωση και τη λειτουργία τους διαπιστώνεται η υιοθέτηση κάποιων πρακτικών που συνδέονται με την επιχειρηματικότητα ωστόσο όμως υπάρχουν πολλές ακόμα ενέργειες που θα πρέπει να γίνουν. Προτείνεται η απρόσκοπτη ενσωμάτωση της επιχειρηματικότητας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με πολυεπίπεδο τρόπο.