Εκτίμηση επιπτώσεων από διάθεση απορριμμάτων εξοπλισμού μερών Α/Γ μετά το πέρας ζωής τους

Abstract

Η αιολική ενέργεια αναπτύσσεται ραγδαία τις δύο τελευταίες δεκαετίες στην Ευρώπη, καθιστώντας τις ανεμογεννήτριες (Α/Γ) μία από τις πιο φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ανταποκρινόμενη στην ανησυχία χρήσης συμβατικών καυσίμων και στην αυξανόμενη ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια. Η πρώτη γενιά των Α/Γ φτάνει στο τέλος της λειτουργικής ζωής και θα αντικατασταθεί από καινούριες Α/Γ, ενώ η συνεχής αύξηση χρόνο με το χρόνο των αιολικών πάρκων και επομένως των Α/Γ, οδηγεί σε ολοένα και μεγαλύτερη χρήση πόρων. Ωστόσο, η ανησυχία επικεντρώνεται στα απόβλητα που προκύπτουν μετά το τέλος ζωής των A/Γ και στο περιβαλλοντικό αντίκτυπο από τη διάθεση αυτών των αποβλήτων. Για το λόγο αυτό κρίνεται αναγκαία η σωστή διαχείριση των αποβλήτων. Το μέγεθος των αποβλήτων από μία Α/Γ προκύπτει και από την κατασκευή και παραγωγή της, έτσι ώστε μετά το τέλος του κύκλου ζωής τα μέρη μίας Α/Γ να μην απορρίπτονται, αλλά να επαναχρησιμοποιούνται ή να ανακυκλώνονται στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, μειώνοντας την ποσότητα των αποβλήτων, αλλά και την ανάγκη για χρήση εκ νέου παρθένων υλικών. Σκοπός της εργασίας είναι η καταγραφή των τρεχόντων πρακτικών διάθεσης των μερών των Α/Γ στο τελευταίο στάδιο του κύκλου ζωής τους (παροπλισμός και διάθεση απορριμμάτων εξοπλισμού μερών Α/Γ), εστιάζοντας στα πτερύγια των Α/Γ όπου εντοπίζονται οι μεγαλύτερες δυσκολίες, και η εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων στο στάδιο αυτό μέσω της ανασκόπησης μελετών στη βιβλιογραφία, καθώς και η καταγραφή εναλλακτικών τεχνολογιών ανακύκλωσης που είναι υπό ανάπτυξη για τη βελτίωση της κυκλικότητας.