Τεχνοοικονομική αξιολόγηση μέτρων ενεργειακής αποδοτικότητας στον οικιακό τομέα χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Abstract

Ο κτιριακός τομέας ευθύνεται για το 40% της κατανάλωσης ενέργειας και για το 36% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.). Στα πλαίσια των πρόσφατων εξελίξεων για μείωση των εκπομπών σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, οι ενεργειακές ανακαινίσεις των κτιρίων μπορούν να συνεισφέρουν ουσιαστικά στο ευρύτερο πεδίο βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης, υποστηρίζοντας, έτσι, και τις ευρύτερες προσπάθειες για από-ανθρακοποίηση του ενεργειακού συστήματος μέχρι το 2030, και για κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050. Ωστόσο, ακόμα και αν σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα οι τεχνολογίες αναβάθμισης της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων προβλέπεται να εξοικονομήσουν ενέργεια και χρήματα, το υψηλό αρχικό κόστος επένδυσης πολλών εξ’ αυτών αποθαρρύνει συχνά τους ιδιοκτήτες, οδηγώντας τους έτσι, σε εύκολες μίκρο-παρεμβάσεις και όχι σε ριζικές ανακαινίσεις των κτιρίων. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να ιεραρχηθούν οι πιο ενεργειακά αποδοτικές επενδύσεις, λαμβάνοντας, παράλληλα, υπόψιν και την οικονομική αποδοτικότητα μέτρων ενεργειακής αναβάθμισης τα οποία συχνά αγνοούνται λόγω του υψηλού αρχικού κόστους επένδυσης τους. Αυτή η διατριβή διερευνά τον τρόπο με τον οποίο η κατανάλωση ενέργειας και το σχετικά κόστη επηρεάζονται από τα διαφορετικά μέτρα απόδοσης που μπορούν να υιοθετηθούν για την ικανοποίηση της ενεργειακής ζήτησης σε μονοκατοικίες της ΕΕ.