Διερεύνηση και συγκριτική ανάλυση ρυθμιστικών πλαισίων ευελιξίας ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας και προώθησης της ηλεκτροκίνησης στην Ευρώπη

Abstract

H κλιματική αλλαγή, η ατμοσφαιρική ρύπανση και η εξάντληση των ορυκτών καυσίμων έχουν οδηγήσει στην ανάγκη για μετάβαση σε ένα ενεργειακό σύστημα που θα βασίζεται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Ωστόσο, η μεταβλητότητα των ΑΠΕ θέτει σοβαρές προκλήσεις για την εξισορρόπηση της προσφοράς και της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας στο δίκτυο, δημιουργώντας την ανάγκη για την εφαρμογή νέων μηχανισμών διαχείρισης της ζήτησης. Παράλληλα, η υψηλή διείσδυση των ΑΠΕ εγκυμονεί τον κίνδυνο αύξησης του κόστους προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας για τις κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες που αδυνατούν να ακολουθήσουν τα νέα μοντέλα διαχείρισης της ζήτησης. Για την αντιμετώπιση τόσο των τεχνικών όσο και των κοινωνικοοικονομικών περιορισμών που εγείρονται, έχουν αναπτυχθεί διάφορα επιχειρηματικά μοντέλα και εργαλεία. Στην παρούσα διπλωματική εργασία διερευνάται η δυναμική της ευελιξίας ζήτησης και της ηλεκτροκίνησης, στη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων και την ισοκατανομή των οφελών της μετάβασης σε ένα ενεργειακό σύστημα στηριζόμενο σε ΑΠΕ. Παρουσιάζονται οι διαφορετικές εφαρμογές αυτών των δύο εργαλείων διαχείρισης της ζήτησης και εξετάζονται ως προς τα οφέλη που προσφέρουν, τους περιορισμούς που προκύπτουν κατά την εφαρμογή τους και τους τρόπους που αυτοί δύνανται να ξεπεραστούν. Επιπλέον, γίνεται ανασκόπηση των Ευρωπαϊκών Οδηγιών που έχουν ωθήσει τις ευρωπαϊκές χώρες στην ενσωμάτωση τέτοιου είδους εφαρμογών στα εθνικά τους ρυθμιστικά πλαίσια, ενώ αξιολογείται μεμονωμένα για την κάθε χώρα το σε τι βαθμό αυτό έχει επιτευχθεί. Συγκεκριμένα παρουσιάζονται τα ρυθμιστικά πλαίσια που εφαρμόζονται στην παρούσα φάση σε 17 ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, και γίνεται μια συγκριτική σύνοψη αυτών. Από αυτή τη σύνοψη εξάγονται συμπεράσματα για το ποιες εφαρμογές ευελιξίας ζήτησης και ποια μέτρα προώθησής της ηλεκτροκίνησης παρατηρούνται πιο συχνά ανά την Ευρώπη, αλλά και για το ποιες χώρες έχουν καταφέρει να τα ενσωματώσουν στο ενεργειακό τους σύστημα σε μεγαλύτερο βαθμό.