dc.contributor.advisor | Χατζής, Αριστείδης | |
dc.contributor.author | Κωνσταντοπούλου, Μαρία Ευαγγελία | |
dc.date.accessioned | 2020-11-23T15:37:38Z | |
dc.date.available | 2020-11-23T15:37:38Z | |
dc.date.issued | 2020-11-13 | |
dc.identifier.uri | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/13059 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26267/unipi_dione/482 | |
dc.description.abstract | Η παρούσα εργασία επιχειρεί να καταδείξει τις πολυσύνθετες διαστάσεις του ηλεκτρονικού εγκλήματος ως κοινωνικού φαινομένου που γεννήθηκε με την ψηφιακή εποχή και αναδείχθηκε σε διεθνή απειλή, αόρατη, πλην όμως, με ορατό κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο στον κόσμο του σήμερα. Το ηλεκτρονικό έγκλημα, για το οποίο δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς τον ορισμό του από τα περισσότερα κράτη, εμφανίζεται με πολλές μορφές, ορισμένες εκ των οποίων γεννήθηκαν με την άνθηση του Διαδικτύου και ορισμένες αποτελούν την ψηφιακή διάσταση ήδη γνώριμων παραδοσιακών εγκλημάτων. Η εξαντλητική απαρίθμηση δεν είναι εφικτή όχι μόνο λόγω της περιορισμένης έκτασης της παρούσας μελέτης αλλά και λόγω της διαρκούς εμφάνισης νέων προεκτάσεων, οι οποίες γεννούν νομοθετικές προκλήσεις και φέρνουν στο προσκήνιο την αναγκαιότητα σύμπλευσης των μεθοδολογικών εργαλείων περισσότερων επιστημών επί τη βάσει της αναζήτησης κοινωνικά βέλτιστων λύσεων. Στην κατεύθυνση αυτή, στόχος της προκείμενης έρευνας είναι η παρουσίαση καίριων προβληματικών μέσα από την προσέγγιση του ηλεκτρονικού εγκλήματος από κοινωνιολογική, οικονομική και νομική σκοπιά, αφενός με εστίαση της προσοχής στην αναγκαιότητα διεθνούς νομοθετικής εναρμόνισης και συνεργασίας, και αφετέρου, με παράλληλη εξέταση μοντέλων εναλλακτικής δράσης που σκοπούν στην ενίσχυση της προληπτικής λειτουργίας του Ποινικού Δικαίου.
Στο πρώτο (1ο) κεφάλαιο παρουσιάζεται το ηλεκτρονικό έγκλημα ως κοινωνικό φαινόμενο μέσα από την κατάδειξη των συνηθέστερων μορφών του και των λαμβανόμενων προεκτάσεων που συχνά δεν περιορίζονται στα στενά όρια ενός μόνο κράτους, αλλά εμφανίζουν διασυνοριακά χαρακτηριστικά. Παρατίθενται ακόμη, προβληματικές σε σχέση με τις δυσκολίες ακριβούς αποτίμησης της προκαλούμενης ζημίας και τον οικονομικό-κοινωνικό αντίκτυπο που βαίνει ολοένα αυξανόμενος. Τέλος, θίγονται δικονομικά ζητήματα που προκύπτουν από το διασυνοριακό χαρακτήρα του ηλεκτρονικού εγκλήματος και αφορούν στη δικαιοδοσία και την έκδοση, παρατιθέμενης προσθέτως της προβληματικής της έρευνας και κατάσχεσης των ψηφιακών μέσων.
Στο δεύτερο (2ο) κεφάλαιο παρατίθενται οι σημαντικότερες, κατά τη γνώμη της γράφουσας, προσπάθειες νομοθετικής αντιμετώπισης σε επίπεδο Ποινικού Δικαίου, εστιαζόμενες στο παράδειγμα της Αμερικής και των σχετικών ρυθμίσεων σε ομοσπονδιακό επίπεδο, τη Σύμβαση της Βουδαπέστης ως του κύριου διεθνούς κειμένου στο πλαίσιο επιδίωξης κοινής αντεγκληματικής πολιτικής με στόχο την προστασία της κοινωνίας από το ηλεκτρονικό έγκλημα, ιδίως μέσα από την υιοθέτηση της κατάλληλης νομοθεσίας και την ενίσχυση της ταχείας και καλά συντονισμένης διεθνούς συνεργασίας, και τέλος, αποτυπώνονται οι σχετικές προβλέψεις της ελληνικής έννομης τάξης.
Στο τρίτο (3ο) κεφάλαιο, επιδιώκεται η ανάδειξη της σημασίας των μεθοδολογικών εργαλείων της Οικονομικής Ανάλυσης του Δικαίου ως κλάδου που ερευνά τα κίνητρα στη συμπεριφορά των δραστών στη βάση της υπόθεσης του ορθολογικά δρώντος υποκειμένου που επιδιώκει τη μεγιστοποίηση της ωφέλειάς του. Στο πλαίσιο αυτό και υπό τη σκέψη ότι η διάπραξη του εγκλήματος συνιστά απόρροια της στάθμισης επιμέρους πιθανοτήτων, επιδιώκεται η κατάδειξη πρόσθετων παραμέτρων ικανών να συμβάλουν στη διαμόρφωση ενός νομοθετικού πλαισίου που δεν ερείδεται σε μια λειτουργία τιμωρητικού σκοπού, αλλά, που στοχεύει, πράγματι, στο κοινωνικά βέλτιστο αποτέλεσμα. Τέλος, και υπό τη σκέψη ότι η εύρεση αποτελεσματικών λύσεων είναι σκόπιμο να αναζητηθεί, παράλληλα με το νομοθετικό πλαίσιο, σε νέα μοντέλα που θα συνεπικουρούν το ρόλο του Ποινικού Δικαίου, παρατίθενται εναλλακτικοί τρόποι αντιμετώπισης από τη σκοπιά των ενδιάμεσων παρόχων υπηρεσιών, των υποψήφιων θυμάτων και των ίδιων των δραστών.
Στο τελευταίο κεφάλαιο, έχοντας υπόψη τις εκτεθείσες προβληματικές, η μελέτη καταλήγει στην παράθεση συμπερασμάτων με γνώμονα την παράλληλη δράση σε πλείονα επίπεδα με στόχο την καταπολέμηση των νέων φαινομένων, που απαιτεί, κατά την άποψη της γράφουσας, αποδέσμευση από τις παραδοσιακές μεθόδους δράσης και θέαση του προβλήματος με μια συνολική ματιά που θα περιλαμβάνει την προσαρμογή της νομοθεσίας στις αναδεικνυόμενες προκλήσεις σε μια εποχή που η τεχνολογία της πληροφορίας έχει διαποτίσει κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας. | el |
dc.format.extent | 111 | el |
dc.language.iso | el | el |
dc.publisher | Πανεπιστήμιο Πειραιώς | el |
dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | * |
dc.title | Η οικονομική ανάλυση του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο / Τα οικονομικά του ηλεκτρονικού εγκλήματος | el |
dc.title.alternative | Cyber crime law & economics / The economics of cyber crime | el |
dc.type | Master Thesis | el |
dc.contributor.department | Σχολή Οικονομικών, Επιχειρηματικών και Διεθνών Σπουδών. Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων | el |
dc.description.abstractEN | The present paper seeks to capture the aspects of cybercrime as a social phenomenon emerged in the digital age, which has received international dimensions, being an invisible threat but at the same time having a significant social and economic impact on the modern world. There is not a unanimous universal definition for what the cybercrime is and the latter occurs under many forms, some of which were born with the boom of the Internet and others constitute the digital dimension of familiar types of traditional crimes. The exhaustive enumeration is not feasible not only due to the limited scope of this thesis but also due to the constant development of new forms of cybercrime, which give rise to legislative challenges and highlight the need to combine the methodological tools of more scientific fields seeking social optimum solutions. Though, the aim of this research is to present the key problems by studying the cybercrime from a sociological, an economic and a legal point of view, focusing on the need for international legislative harmonization and cooperation while examining any alternative action models which could potentially enhance the preventive function of Criminal Law.
The first chapter examines cybercrime as a social phenomenon through the presentation of the most common types and the extensions received that go beyond the domestic context. Furthermore, another issue under consideration pertains to the difficulties of estimating accurately the damage being caused and the increasing socio-economic impact. Finally, some procedural issues arising from the cross-border nature of cybercrime are addressed, such as jurisdiction and extradition in combination to search and seizure problems of digital media.
The second chapter lists the most important, according to the writer’s opinion, legislative efforts of Criminal Law to regulate cybercrime, focusing on the example of America and the relative legislative actions at a federal level, on the Budapest Convention as the main international treaty pursuing a common anti-crime policy of justice aiming at the protection of society from cybercrime by adopting appropriate legislation and enhancing a fast and well-coordinated international cooperation. Finally, the relevant pro-visions in the Greek legal system are presented.
In the third chapter, the analysis aim to highlight the importance of the methodological tools of the Economic Analysis of Law, being a field that investigates perpetrators’ motivations on the basis of the assumption of existence of a rational individual who seeks to maximize her benefit. In this context, taking into account that the commission of crimes is a result of the weighting of individual probabilities, I present additional parameters in the creation of a legislative framework, not aiming at a punitive function but, instead, for the sake of social good. Finally, taking into consideration that effective solutions should be sought, alongside the legislative framework, in new models to complement the role of Criminal Law, the study examines alternative ways to deal with intermediary providers, potential victims and perpetrators themselves.
In the final chapter, taking into account the problems encountered, the thesis concludes with suggestions for parallel action at a number of different levels aiming at combating new phenomena, which, in the view of the writer, require release from the traditional approaches, towards a new holistic approach including adaptation of the legislation to emerging technological challenges. | el |
dc.contributor.master | Δίκαιο και Οικονομία | el |
dc.subject.keyword | Ηλεκτρονικό έγκλημα | el |
dc.subject.keyword | Δικτυακό έγκλημα | el |
dc.subject.keyword | Έγκλημα στον κυβερνοχώρο | el |
dc.subject.keyword | Κυβερνοχώρος | el |
dc.subject.keyword | Διαδίκτυο | el |
dc.subject.keyword | Οικονομική ανάλυση | el |
dc.subject.keyword | Δίκαιο | el |
dc.subject.keyword | Οικονομική ανάλυση του δικαίου | el |
dc.subject.keyword | Οικονομικά | el |
dc.subject.keyword | Διαδικτυακές επιθέσεις | el |
dc.subject.keyword | Σύμβαση της Βουδαπέστης | el |
dc.subject.keyword | e-Crime | el |
dc.subject.keyword | Cyber crime | el |
dc.subject.keyword | Cyber security | el |
dc.subject.keyword | Internet | el |
dc.subject.keyword | Web | el |
dc.subject.keyword | European Convention on Cybercrime | el |
dc.subject.keyword | Economic analysis | el |
dc.subject.keyword | Law | el |
dc.subject.keyword | Economics | el |
dc.subject.keyword | Four modalities of constraint | el |
dc.subject.keyword | Πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου | el |
dc.subject.keyword | Hackers | el |
dc.subject.keyword | Hacking | el |
dc.subject.keyword | Lawrence Lessig | el |
dc.subject.keyword | Becker | el |
dc.date.defense | 2020-11-13 | |