Συνεργασία ΠΟΕ και CETA

Abstract

Η υπογραφή μεταξύ Καναδά και ΕΕ της συμφωνίας CETA ( Comprehensive Economic and Trade Agreement) δίνει αρχικά τη δυνατότητα στον Καναδά να απεξαρτηθεί από την μεγάλη δύναμη που ονομάζεται ΗΠΑ δίνοντάς του το δικαίωμα να αποκτήσει λόγο στη διεθνή πολιτική και οικονομική σκηνή. Για τον Καναδά η ΕΕ αποτελεί έναν πολύ σημαντικό εμπορικό εταίρο καθώς επίσης δίνεται η ευκαιρία η συμφωνία αυτή να αποτελέσει πρότυπο για τη σύναψη και άλλων συμφωνιών. Αρχικά θα γίνει μια ανάλυση των 5 σταδίων διαπραγμάτευσης της CETA με αναφορά των συμμετεχόντων και των διαδικασιών που σταδιακά έχουν ακολουθηθεί. Επιπλέον δεν παραλείπεται η αναφορά στο τι περιλαμβάνει η CETA όπως πχ. Διατάξεις ηλεκτρονικού εμπορίου, περιεχόμενο διεθνών εμπορικών συμφωνιών, τηλεπικοινωνίες, επενδύσεις, διεθνείς δημόσιες συμβάσεις αλλά και πολιτική ανταγωνισμού. Στη συνέχεια παρατίθεται η ανάλυση των θεωρητικών μοντέλων που έχουν χρησιμοποιηθεί ώστε να εξηγηθεί η στάση της ΕΕ σε όλη αυτή τη διαδικασία διαπραγματεύσεων. Σημαντική σημείωση ότι ο Καναδάς δείχνει στοιχεία «υποχώρησης» στους όρους που θέτει η ΕΕ. Συμπερασματικά η CETA αποτέλεσε μια ευκαιρία, μια αφορμή για την ΕΕ να διαχειριστεί το εξελισσόμενο φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης καθιστώντας την μια οικονομία ιδιαίτερα ανταγωνιστική με δύναμη λόγου και διαπραγμάτευσης. Ακολουθώντας ο ΠΟΕ αναλύεται ως το όργανο διαφύλαξης ενός πλαισίου κανόνων του διεθνούς εμπορίου που βοηθά και προωθεί την επίλυση διαφορών ώστε να μπορούν τα κράτη να έχουν ίση μεταχείριση ανεξάρτητα της οικονομικής δύναμής τους. Τέλος και ολοκληρώνοντας την εργασία θα γίνει αναφορά στις επενδύσεις καθώς αυτές αποτελούν τα κυριότερα ρυθμιστικά πλαίσια τόσο της CETA όσο και του ΠΟΕ με αναφορά στην αρχή της ισότιμης και δίκαιης μεταχείρισης των κρατών, στην αρχή της μη διάκρισης καθώς και στους μηχανισμούς επίλυσης διαφορών.