Η ελληνική εκπαίδευση στο εξωτερικό ως μέσο πολιτιστικής διπλωματίας. Η περίπτωση της Λατινικής Αμερικής
Προβολή/ Άνοιγμα
Λέξεις κλειδιά
Ήπια ισχύς ; Δημόσια διπλωματία ; Πολιτιστική διπλωματία ; Εκπαίδευση ; Ελλάδα ; Ομογενείς ; Ελληνικά σχολεία του εξωτερικού ; Ελληνική εκπαιδευτική διπλωματία ; Ελληνική εκπαίδευση στη Λατινική ΑμερικήΠερίληψη
Τα τελευταία χρόνια, πολλά κράτη επενδύουν στη δημόσια διπλωματία για την ενίσχυση της ισχύος τους στο διεθνές πολιτικό στερέωμα. Ένας σημαντικός κλάδος της δημόσιας διπλωματίας είναι και η πολιτιστική διπλωματία, που αποτελεί μέσο διεθνούς προβολής ενός κράτους μέσω του πολιτισμού του. Στην προβολή της πολιτιστικής ταυτότητας ενός κράτους στο εξωτερικό, μπορεί η εκπαίδευση να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Η αξιοποίηση της εκπαίδευσης ως διπλωματικού μέσου για τη θετική ενίσχυση της διεθνούς εικόνας ενός κράτους και την αύξηση της ήπιας ισχύος του, απασχολεί εδώ και αρκετά χρόνια το σύγχρονο κόσμο, αν και στην πραγματικότητα αποτελεί μια πολύ παλιά μέθοδο ισχυροποίησης των κρατών στον πλανήτη. Η Ελλάδα φαίνεται να αναγνωρίζει τυπικά τα οφέλη που προκύπτουν από την αξιοποίηση της εκπαίδευσης και του πολιτισμού στις διεθνείς της σχέσεις, παρόλα αυτά η έλλειψη υψηλού οράματος, πολιτικών στρατηγικών και σύγχρονης πολιτιστικής παραγωγικότητας, αποτελούν τα σοβαρότερα εμπόδια για την αποτελεσματική προβολή της χώρας στο εξωτερικό, μιας χώρας που διατηρεί ένα ισχυρό πλεονέκτημα έναντι άλλων κρατών, αυτό της μεγάλης, φημισμένης και ελκυστικής πολιτιστικής κληρονομιάς της. Σε μια δύσκολη εποχή για τη χώρα, οι Έλληνες της ομογένειας, ο θεσμός του ελληνικού σχολείου και κάθε είδους πρόγραμμα ελληνικής εκπαίδευσης στο εξωτερικό, μπορούν να συμβάλλουν στη βελτίωση των διακρατικών της σχέσεων και την ισχυροποίησή της σε διεθνές επίπεδο. Η παρουσία της ομογένειας στη Λατινική Αμερική και της ελληνικής εκπαίδευσης στην περιοχή είναι πολύχρονη και αξιοσημείωτη, αν και τα τελευταία χρόνια υποβαθμίζεται. Αυτό ενισχύεται λόγω κυρίως της έλλειψης στήριξης από τους αρμόδιους φορείς της Ελλάδας, γεγονός που πιστεύουμε πως απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των στόχων της εξωτερικής πολιτικής της χώρας και την αναθεώρηση των διπλωματικών της στρατηγικών, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το ρόλο της εκπαίδευσης ως διπλωματικού εργαλείου και τα σύγχρονα δεδομένα για το θέμα.