Διεθνείς οργανισμοί, εκπαίδευση και ανθρωπιστικές κρίσεις: η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και η εκπαίδευση των Σύριων προσφύγων στην Τουρκία

Abstract

Στις καταστάσεις ανθρωπιστικών κρίσεων παραβιάζονται αρκετά δικαιώματα κρίσιμης σημασίας, ένα εκ των οποίων είναι και αυτό της εκπαίδευσης. Η εκπαίδευση σε ανθρωπιστικές κρίσεις συνιστά μια από τις πιο σημαντικές πολιτικές ανθρωπιστικής ανταπόκρισης, στην οποία καθοριστική είναι η συνεισφορά των διεθνών οργανισμών. Στην Τουρκία, η οποία σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες φαίνεται ότι το 2019 φιλοξενεί πάνω από 3 εκατομμύρια πρόσφυγες, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό προσφύγων που δεν συμμετέχει σε καμία μορφή εκπαίδευσης. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να μελετηθεί η πολιτική που ακολουθείται για την εκπαίδευση, η οποία παρέχεται στους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Τουρκία, και πώς συνεισφέρει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες σε αυτή την πολιτική. Προκειμένου να μελετηθούν τα παραπάνω, διεξήχθη βιβλιογραφική έρευνα, βασισμένη σε βιβλία, επιστημονικά περιοδικά και εκθέσεις διεθνών οργανισμών. Από την έρευνα προκύπτει ότι η πολιτική που ακολούθησε η Ύπατη Αρμοστεία συνέβαλλε σημαντικά στην αύξηση του αριθμού των Σύριων μαθητών στην τυπική και άτυπη εκπαίδευση, στην Τουρκία.