Ατυχήματα σε πλοία εμπορευματοκιβωτίων

Abstract

Η εισαγωγή της εργασίας επιχειρεί μια γενική προσέγγιση της σημαντικότητας της ναυτιλίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Παράλληλα, γίνεται αναφορά στην επικινδυνότητα που αντιμετωπίζουν τα πλοία που ταξιδεύουν στη θάλασσα και τα ατυχήματα που είναι αποτέλεσμα των αυξημένων κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο χώρο της ναυτιλίας και ειδικότερα αυτών που εργάζονται σε ένα πλοίο. Στη συνέχεια γίνεται λόγος για την έννοια του ναυτικού ατυχήματος καθώς και των συνηθέστερων λόγων που αυτά συμβαίνουν. Το πρώτο κεφάλαιο της παρούσας εργασίας πραγματεύεται αρχικά τις βασικές έννοιες που σχετίζονται με τα θαλάσσια ατυχήματα και συμβάντα. Έπειτα αναλύεται με μεγάλη λεπτομέρεια ο τομέας των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Αρχικά γίνεται μια σύντομη ιστορική αναδρομή που αφορά τη γέννηση και την εξέλιξη του κλάδου αυτού της εμπορικής ναυτιλίας και στη συνέχεια αναλύονται σημαντικές, συνολικά, πτυχές που αφορούν τα εμπορευματοκιβώτια, τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα καθώς και οικονομικά στοιχεία που σχετίζονται με αυτή τη κατηγορία εμπορικών μεταφορών. Το δεύτερο κεφάλαιο ξεκινάει με μια μικρή αναφορά για τους κινδύνους και την λιμενική βιομηχανία. Στη συνέχεια αναλύονται οι κατηγορίες κινδύνων και ναυτικών ατυχημάτων, με ειδικότερη αναφορά στα θαλάσσια ατυχήματα. Το κεφάλαιο ολοκληρώνεται με αναλυτική αναφορά στη διερεύνηση ναυτικών ατυχημάτων και συμβάντων καθώς και στο σκοπό της διερεύνησης. Παράλληλα γίνεται και μια μικρή ιστορική αναδρομή στο θεσμό της διερεύνησης ατυχημάτων. Στο τρίτο κεφάλαιο πραγματοποιείται μια προσέγγιση της νομικής υπόστασης του νομικού πλαισίου που διέπουν τις θαλάσσιες μεταφορές. Η προσέγγιση αυτή έχει διπλή υπόσταση αφού γίνεται αναφορά σε διεθνές και εθνικό επίπεδο. Το κεφάλαιο έχει εκτενή αναφορά στο Διεθνή Ναυτιλιακός Οργανισμός (International Maritime Organization, IMO), που είναι ένα εξειδικευμένο όργανο των Ηνωμένων Εθνών, υπεύθυνο για την ρύθμιση της ναυτιλίας διεθνούς εμπορίου σε σχέση με την ασφάλεια από ατυχήματα και από ανθρώπινη απειλή, και την αποτροπή και έλεγχο της θαλάσσιας ρύπανσης από τα πλοία. Ο κεφάλαιο ολοκληρώνεται με μια σύντομη ανασκόπηση των θαλάσσιων ατυχημάτων. Το τέταρτο κεφάλαιο αναλύει τα θαλάσσια ατυχήματα και συμβάντα σε σχέση με τη σημαντικότερη αιτία των ατυχημάτων, τον ανθρώπινο παράγοντα και τα ανθρώπινα σφάλματα. Η ανάλυση περιλαμβάνει το σύστημα το ναυτικό σύστημα ως ένα σύστημα ανθρώπων. Γίνεται αναφορά για την αλληλεπίδραση της τεχνολογίας, του περιβάλλοντος και των οργανωτικών παραγόντων. Τέλος, αναλύονται θέματα ανθρώπινων παραγόντων στη θαλάσσια βιομηχανία που σχετίζονται με τα ατυχήματα. Οι βασικοί παράγοντες είναι η κούραση, οι ανεπαρκείς επικοινωνίες, η ανεπαρκής γενική τεχνική γνώση, η ανεπαρκής γνώση των συστημάτων των πλοίων και το επικίνδυνο φυσικό περιβάλλον. Στο πέμπτο κεφάλαιο γίνεται εκτενής αναφορά στα ατυχήματα με πλοία κατά το χρονικό διάστημα 2011 έως 2015 και παρουσιάζονται πληροφορίες σχετικές με τα θαλάσσια ατυχήματα και τη σοβαρότητά τους, τους βασικούς τύπους πλοίων που συμμετείχαν στα θαλάσσια ατυχήματα, τη φύση των θαλάσσιων ατυχημάτων και συμβάντων (ατυχήματα του πλοίου και εργατικά ατυχήματα σε πλοίο), τη τοποθεσία των θαλάσσιων ατυχημάτων και συμβάντων, τους παράγοντες που συμβάλλουν στα ατυχήματα, τις συνέπειες ατυχημάτων (σε πλοία και ανθρώπους), τη κατανομή με βάση το είδος του φορτηγού πλοίου και τέλος τα ατυχήματα σε πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων.