Η σχέση μεταξύ ασυμμετρίας και επενδυτικών στρατηγικών τάσης

Abstract

Ως κύριος στόχος της εργασίας αυτής ορίζεται η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της ασυμμετρίας του κινδύνου και της απόδοσης των στρατηγικών τάσης. Η ασυμμετρία του κινδύνου θα οριστεί ως η διαφορά μεταξύ των συντελεστών upside και downside β δηλαδή των συντελεστών που ακολουθούν τη διάσπαση του συντελεστή β ανάλογα με τη τάση της αγοράς, πτωτικής ή ανοδικής, όπως αυτός ορίζεται στο υπόδειγμα αποτίμησης περιουσιακών στοιχείων. Οι υπεραποδόσεις των στρατηγικών τάσης αποτελούν φαινόμενο χωρίς εξήγηση με αυτό να μελετάται στην παρούσα εργασία. Η μεθοδολογία που ακολουθείται είναι αρχικά η κατανομή για 20 έτη, όλων των μετοχών της Αγγλικής και της Γερμανικής αγοράς σε χαρτοφυλάκια, ανά έτος, ανάλογα με τις αποδόσεις τους κατά τη περίοδο ανάλυσης. Ακολουθεί ο υπολογισμός των αποδόσεων των χαρτοφυλακίων κατά τη περίοδο διακράτησης. Στόχος είναι η απόδειξη ύπαρξης του φαινομένου τάσης και των υπεραποδόσεων της επενδυτικής στρατηγικής. Στη συνέχεια πραγματοποιείται ο υπολογισμός του συντελεστή β, downside β, upside β και β asymmetry, ανάλογα με τις αποδόσεις των μετοχών των χαρτοφυλακίων και τους αντίστοιχους δείκτες. Διερευνάται έτσι η σχέση των αποδόσεων των χαρτοφυλακίων με τους συντελεστές αλλά και η επεξηγηματική τους ισχύς. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η στρατηγική τάσης είναι επικερδής και τα χαρτοφυλάκια τάσης (WML) είχαν υψηλές υπεραποδόσεις για τα 20 έτη του δείγματος και στις δύο αγορές που μελετήθηκαν. Οι συντελεστές downside β και upside β που προέρχονται από τη διάσπαση του συντελεστή β του υποδείγματος αποτίμησης περιουσιακών στοιχείων, ανάλογα με τις τάσεις της αγοράς, επεξηγούν μεγάλο μέρος των αποδόσεων των χαρτοφυλακίων ενώ η υπόθεση ότι η υψηλές αποδόσεις των χαρτοφυλακίων οφείλονται στον επιπλέον downside κίνδυνο, απορρίπτεται.