Δείκτες μέτρησης επίδοσης λιμένων

Abstract

Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από έντονο δυναμισμό και διαρκή εξέλιξη στον κλάδο της ναυτιλίας, με τη λιμενική βιομηχανία που αποτελεί συνθετικό τμήμα της, να βελτιώνεται και να προσαρμόζεται συνεχώς στις αλλαγές, αποκτώντας ισχυρότερο ρόλο από αυτόν της απλής διακίνησης φορτίων ή επιβατών που είχε στο παρελθόν. Με όλον αυτόν τον εκσυγχρονισμό των λιμανιών, η μελέτη και μέτρηση της επίδοσής τους αποτελεί μείζων θέμα για την περαιτέρω ανάπτυξή τους. Έχουν υπάρξει διάφοροι τρόποι για τη μέτρηση αυτή. Η παρούσα εργασία θα εστιάσει στη μέτρηση μέσω της χρήσης δεικτών, αναφέροντας ένα δείγμα αυτών που έχουν προκύψει από σειρά ερευνών αλλά και μέσα από συντονισμένα και οργανωμένα προγράμματα. Στη συνέχεια, γίνεται προσπάθεια για εφαρμογή ορισμένων από αυτούς τους δείκτες στον τομέα της κρουαζιέρας και συγκεκριμένα στο τερματικό του Πειραιά για τη χρονική περίοδο 2011 – 2015, καταλήγοντας στο ότι σε γενικές γραμμές δεν ήταν μία ιδιαίτερα ευνοϊκή περίοδος για την κρουαζιέρα, αφού όλα σχεδόν τα νούμερα εμφανίζονται μειωμένα. Υπάρχει όμως η διάθεση και δυνατότητα για περαιτέρω δυναμική ανάπτυξη του λιμανιού στο μέλλον, αφού διαθέτει ισχυρές και σύγχρονες υποδομές, συντονισμένο σύστημα μεταφορών για σύνδεση με την ενδοχώρα και όλα εκείνα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις μίας υψηλής απόδοσης. Τέλος, γίνεται μία σύντομη συγκριτική αξιολόγηση με το λιμάνι του Kusadasi για τα έτη 2013 και 2015, κατά τα οποία ενώ ο Πειραιάς έρχεται εμφανώς πρώτος, τα αποτελέσματα έχουν βαθύτερο νόημα, καθώς προμηνύουν μεγαλύτερη αύξηση της ανταγωνιστικότητας του Kusadasi, το οποίο έχει μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης σε σχέση με τον Πειραιά για τα εν λόγω έτη.