Μετοχές ως λοταρίες. Μία θεώρηση μη αναμενόμενης ωφέλειας

Abstract

Στην παρούσα εργασία εξετάσαμε τη θεωρία προοπτικών (prospect theory) και τη βελτιωμένη αθροιστική θεωρία προοπτικών (cumulative prospect theory), δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη συνιστώσα της στάθμισης των πιθανοτήτων, βασισμένοι στη μελέτη των Nicholas Barberis και Ming Huang ‘Stocks as Lotteries: The Implications of Probability Weighting for Security Prices’ (2008). Κύριος σκοπός μας ήταν να μελετήσουμε αν αυτές οι θεωρίες αποτελούν μία αξιόπιστη εναλλακτική στην αποτίμηση των στοιχείων ενός χαρτοφυλακίου. Διαπιστώσαμε ότι σύμφωνα με φυσιολογικές παραδοχές υπάρχει ισορροπία CAPM, ενώ το χαρτοφυλάκιο των επενδυτών μπορεί να αποκτήσει και ενδιαφέρουσα διαφοροποίηση ενσωματώνοντας ένα περιουσιακό στοιχείο το οποίο καλείται ασύμμετρο χρεόγραφο λόγω των εξαιρετικά διαφορετικών αποδόσεων που προσφέρει. Στη μαθηματική μοντελοποίηση που ακολουθήσαμε διαπιστώσαμε πως υπάρχει ένα βέλτιστο ποσοστό ίσο με 8,5% του συνολικού χαρτοφυλακίου, στο οποίο το ασύμμετρο χρεόγραφο αποτελεί την πρέπουσα επιλογή για τους επενδυτές οι οποίοι θέλουν να το εντάξουν στο χαρτοφυλάκιό τους. Στο πρακτικό τμήμα της εργασίας ασχοληθήκαμε με την ανάλυση περιπτώσεων με στόχο τη σύγκριση της αθροιστικής θεωρίας προοπτικών με την κλασική οικονομική θεωρία και αποκομίσαμε χρήσιμα συμπεράσματα τα οποία διαφοροποιούνται ανάλογα με τις προσδοκώμενες αποδόσεις. Σε περιπτώσεις σχετικά μικρών αποδόσεων των χρεογράφων, η αποτίμηση μέσω της αθροιστικής θεωρίας προοπτικών είναι μία επιλογή η οποία αποστρέφεται τον κίνδυνο, ενώ όταν αποτιμώνται χαρτοφυλάκια τα οποία έχουν τη δομή μιας λοταρίας, το προσδοκώμενο αποτέλεσμα υπερμεγεθύνεται. Τέλος, επιβεβαιώσαμε και τη βασική παραδοχή της αθροιστικής θεωρίας προοπτικών αλλά και της απλής θεωρίας των προοπτικών, η οποία καταδεικνύει πως οι επενδυτές υπολογίζουν τις ζημιές με μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ψυχολογία τους και στην επενδυτική τους συμπεριφορά, από ενδεχόμενα ισόποσα κέρδη.