Pairs trading in commodity markets

Abstract

Το pairs trading είναι μία στατιστική στρατηγική “arbitrage” που σχεδιάστηκε για να εκμεταλλεύεται μικρής χρονικής διάρκειας αποκλείσεις μιας μακροχρόνιας τιμολογιακής ισορροπίας μεταξύ δύο μετοχών. Παραδοσιακές μέθοδοι αυτής της στρατηγικής αναζητήθηκαν για να εντοπίσουν κατάλληλα ζεύγη διαπραγμάτευσης, βασιζόμενα στην διακύμανση και σε μη παραμετρικούς κανόνες. Όταν εντοπισθούν τα κατάλληλα ζεύγη, ο εκάστων επενδυτής παίρνει μία θέση πώλησης (short) για τη μία μετοχή του ζεύγους και μία θέση αγοράς (long) για την άλλη μετοχή του ζεύγους. Το 1999 o Gatev και το λίγο αργότερα το 2003 ο Nath χρησιμοποίησαν σε εμπειρικά τεστ μία μέθοδο του “pairs trading” την επονομαζόμενη μέθοδο της απόστασης (distance method). To 2005 o Elliot πρόβαλε μία μέθοδο της τεχνικής του “pairs trading” στην οποία μοντελοποιεί την μέση συμπεριφορά του “spread” σε συνεχή χρονικά διάρκεια. Το 2006 ο Gatev, ο Goetzmann, και ο Rouwenhorst κατασκεύασαν εμπειρικά τεστ διαπραγμάτευσης ζευγών κοινών μετοχών. Απέδειξαν ότι η στρατηγική του pairs trading είναι κερδοφόρα, ακόμη και όταν υπολογισθούν τα κόστη διεξαγωγής της διαπραγμάτευσης (transaction costs). Ο Vidyamurthy το 2004 προσπάθησε να θέσει παραμέτρους στην στρατηγική του pairs trading, ερμηνεύοντας την πιθανότητα της συνολοκλήρωσης, όπως αυτή αναλύθηκε από τον Engle και Granger το 1987. Η στρατηγική αυτή έχει αναλυθεί διεξοδικά για ζεύγη μετοχών, όχι όμως και για ζεύγη αγαθών (commodities). Λόγου της φύσης τους όμως, δηλαδή το ότι έχουν μεγάλη μεταβλητότητα, θεωρείται σχεδόν σίγουρο ότι η εφαρμογή αυτής της στρατηγικής θα έχει επιτυχημένο αποτέλεσμα. Όπως ήδη ανέφερε ο Alexander το 1999, η αγορά των ενεργειακών συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης εμφανίζει χαρακτηρίζεται από τιμές με υψηλή μεταβλητότητα.