Λογιστικές αρχές αποτίμησης και η σχέση τους με τη χρηματοοικονομική θεωρία για την αξιολόγηση επενδυτικών προγραμμάτων και αποτίμηση των επιχειρήσεων

Abstract

Η ποιότητα των οικονομικών καταστάσεων που συντάσσονται από τις επιχειρήσεις, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την επιλογή κατάλληλων λογιστικών πρακτικών και κανόνων αποτίμησης των στοιχείων του ισολογισμού, που να συνδέονται με τη χρηματοοικονομική θεωρία και τελικά να προσεγγίζουν με αξιοπιστία την πραγματική αξία των επιχειρήσεων. Η μελέτη αναδεικνύει την ανάγκη για αποτίμηση των στοιχείων του ισολογισμού σε τρέχουσες αξίες, σε αντίθεση με τις αρχές του ιστορικού κόστους κτήσης που είναι κατάλληλες μόνο για την αρχική αναγνώριση των στοιχείων των οικονομικών καταστάσεων. Η αποτίμηση σε τρέχουσες αξίες, πρέπει να πραγματοποιείται με βάση ένα μικτό μοντέλο αποτίμησης, χρησιμοποιώντας εναλλακτικές μεθόδους και πρακτικές, ανάλογα με το είδος των στοιχείων που αποτιμώνται και τον τρόπο που αυτά χρησιμοποιούνται στην παραγωγική λειτουργία των επιχειρήσεων. Με βάση δύο πρακτικά παραδείγματα, μεταξύ των εναλλακτικών κανόνων αποτίμησης σε τρέχουσες αξίες, η μέθοδος της εύλογης αξίας (fair value) για την αποτίμηση των χρηματοοικονομικών μέσων και της αξίας σε χρήση (value in use), για την αποτίμηση παγίων και ολόκληρων παραγωγικών μονάδων, αναδεικνύονται ως καταλληλότερες για την προσέγγιση της πραγματικής αξίας των επιχειρήσεων. Επιπρόσθετα, προτείνονται τρόποι βελτίωσης της πληροφοριακής ισχύος των οικονομικών καταστάσεων, όπως η σύνταξη μίας ενιαίας καταστάσεως συνολικού αποτελέσματος και συγκεκριμένων πρόσθετων γνωστοποιήσεων στις σημειώσεις (notes) επί των οικονομικών καταστάσεων.