Εφαρμογή του νόμου του Okun στην ελλάδα, σε σύγκριση με 4 ευρωπαϊκές χώρες και την Ιαπωνία και συμπεράσματα για την αγορά εργασίας

Abstract

Ο οικονομολόγος Arthur Okun το 1962 συνδύασε σε μία μελέτη του τις μεταβολές της κυκλικής ανεργίας και του παραγωγικού κενού της αμερικανικής οικονομίας. Διατύπωσε ένα νόμο που έμεινε στην ιστορία ως ο νόμος του Okun, σύμφωνα με τον οποίο μια αύξηση του προϊόντος κατά 1% πάνω από το φυσιολογικό οδηγεί σε μείωση το ποσοστό ανεργίας κατά 0.4%. Έκτοτε έχουν γραφτεί πολλά για το νόμο του Okun από πολλούς συγγραφείς παγκόσμια. Μέχρι τις μέρες μας πάντως, ο συγκεκριμένος νόμος χρησιμοποιείται για την εξαγωγή συμπερασμάτων για την αγορά εργασίας καθώς και για την πρόβλεψη του δυνητικού ΑΕΠ της χώρας. Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζονται διαδοχικά, η βιβλιογραφική ανασκόπηση του θέματος, η μεθοδολογία που ακολουθείται για την εξαγωγή του νόμου, ο τρόπος προσδιορισμού του φυσικού ποσοστού ανεργίας και του δυνητικού προϊόντος της Ελλάδας καθώς και μια παρουσίαση των στοιχείων της ελληνικής οικονομίας για τα τελευταία 40 περίπου χρόνια. Στη συνέχεια ανασκευάζεται ο νόμος του Okun για την ελληνική οικονομία, για κάθε δεκαετία από το 1960 μέχρι σήμερα. Έπειτα παρουσιάζονται οι μεταβλητές του νόμου για την Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιαπωνία και γίνεται η σύγκριση με την ελληνική μεταβλητή. Τέλος παρουσιάζονται τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την ανάλυση των στοιχείων.