Πολυκριτήρια ανάλυση στη δημιουργία χαρτοφυλακίου

Abstract

Η εργασία αναλύει τη πολυκριτηριακή μεθόδου UTADIS με σκοπό τη δημιουργία χαρτοφυλακίου προκειμένου να επιτύχουμε αποδόσεις υψηλότερες από αυτές του Γενικού Δείκτη τιμών του Χρηματιστηρίου Αθηνών για την περίοδο 1995 – 2002. Παρόλο που η παραπάνω περίοδος περιλαμβάνει τόσο την μεγάλη άνοδο των τιμών των μετοχών, που εν πολλοίς ήταν ανεξάρτητη από τα οικονομικά αποτελέσματα των εταιρειών, όσο και τη σημαντικότατη πτώση, κατά τα έτη 2000 έως και 2002, αποτέλεσε ενδιαφέρουσα πρόκληση η ερώτηση: αν θα μπορούσε η προτεινόμενη μεθοδολογία η οποία να συμβάλει στη δημιουργία χαρτοφυλακίων με ικανοποιητικές αποδόσεις. Η μέθοδος που αναπτύχθηκε έλαβε υπόψιν της 15 χρηματοοικονομικούς και χρηματιστηριακούς δείκτες με διαφορετική σημαντικότητα η οποία μεταβαλλόταν κατά τη διάρκεια των ετών. Τα σφάλματα ταξινόμησης ήταν αρκετά υψηλά σε σχέση με το αρχικό δείγμα γεγονός που έδωσε τη δυνατότητα για εγκυρότερα αποτελέσματα. Στη συνέχεια εφαρμόστηκε η μέθοδος UTADIS στο δείγμα χρησιμοποιώντας το σύνολο των δεικτών ενώ η σημαντικότητα των κριτηρίων προέρχεται τόσο από τη σχετική βιβλιογραφία όσο και από τις προτιμήσεις των αναλυτών χρηματοοικονομικών δεδομένων. Στη συνέχεια δημιουργήθηκαν χαρτοφυλάκια όπου το πλήθος των μετοχών που περιελάμβαναν διέφερε από έτος σε έτος. Οι σταθμίσεις των μετοχών που αποτελούσαν τα χαρτοφυλάκια υπολογίστηκαν με δύο διαφορετικούς τρόπους α) ισόποση τοποθέτηση του κεφαλαίου και β) με εφαρμογή της μεθόδου του Markowitz προκειμένου να πραγματοποιηθεί πληρέστερη παρουσίαση των αποτελεσμάτων. Τέλος συγκρίθηκαν οι αποδόσεις των χαρτοφυλακίων με το Γενικό Δείκτη τιμών. Τα χρηματοοικονομικά δεδομένα αφορούσαν την περίοδο 1995 έως και 2002 ενώ οι αποδόσεις των μετοχών αφορούσαν μεγαλύτερη περίοδο 1993 –2002 προκειμένου να καταλήξει η έρευνα σε σταθμίσεις στις μετοχές με τη μέθοδο Markowitz. Από το σύνολο των δεδομένων πραγματοποιήθηκαν εξαιρέσεις του χρηματοοικονομικού κλάδου καθώς και των προνομιούχων μετοχών των εταιρειών προκειμένου να υπάρξει κοινή αντιμετώπιση των εταιρειών του δείγματος με βάση τα κριτήρια αλλά και να παρουσιάζετε συνέχεια κατά τη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου.