Η εκπαίδευση του προσωπικού ως παράγοντας υποκίνησης του ανθρώπινου δυναμικού. Μελέτη περίπτωσης : Εθνική Τράπεζα Ελλάδος

Abstract

Στόχος της παρούσας μελέτης είναι να εξετάσει αν η εκπαίδευση του προσωπικού μπορεί να αποτελέσει παράγοντα υποκίνησης του ανθρώπινου δυναμικού, εξετάζοντας ειδικότερα την περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας. Τα ευρήματα από την έρευνα στους εκπαιδευτές κατέδειξαν σημαντικά συμπεράσματα αναφορικά με τις μεθόδους που χρησιμοποιεί η Εθνική Τράπεζα. Το γεγονός ότι οι υπάλληλοι της Εθνικής Τράπεζας που ασχολούνται με την εκπαίδευση έχουν αποκλειστικά αυτό το εργασιακό αντικείμενο και μόνο, αναδεικνύει ότι η Τράπεζα θεωρεί την εκπαίδευση ως σημαντικό ζήτημα και έχει επενδύσει ιδιαίτερα σε αυτό. Διαφαίνεται συνεπώς, ότι θέλει να προσφέρει στους υπαλλήλους της μία υψηλής ποιότητας εκπαίδευση, με ανθρώπους που ασχολούνται αποκλειστικά με αυτό το αντικείμενο. Από τα ευρήματα της έρευνας διαφαίνεται μία αντίφαση ανάμεσα στις απαντήσεις των εισηγητριών και των εκπαιδευόμενων. Ένα σημαντικό μέρος των εκπαιδευόμενων δεν είναι βέβαιο για την ανάπτυξή του μέσω της εκπαίδευσης και αυτό καταδεικνύει σημαντικό πρόβλημα στην εκπαίδευση που εφαρμόζεται και που μπορεί να μην οδηγήσει στα αναμενόμενα αποτελέσματα, λόγω της ανάγκης υποστήριξης της εκπαίδευσης από την ανάπτυξη. Καταδεικνύεται συνεπώς ότι, αν και προκύπτει ότι για την πλειοψηφία των εργαζόμενων – εκπαιδευόμενων η εκπαίδευση που λαμβάνουν μπορεί να αποτελέσει παράγοντα υποκίνησης, ωστόσο, εντοπίζεται ένα σημαντικό κομμάτι που είναι αβέβαιο για αυτό. Αυτό σημαίνει ότι από τη θεωρία που εκφράζουν οι εισηγητές, μέχρι την πράξη που εκφράζουν οι εκπαιδευόμενοι, εντοπίζονται κενά στην εκπαίδευση της Τράπεζας.