Προσδιοριστικοί παράγοντες του χρέους
| dc.contributor.advisor | Αγιακλόγλου, Χρήστος | |
| dc.contributor.author | Γκίκας, Χρήστος | |
| dc.date.accessioned | 2017-01-31T10:29:46Z | |
| dc.date.available | 2017-01-31T10:29:46Z | |
| dc.date.issued | 2016 | |
| dc.identifier.uri | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/9388 | |
| dc.description.abstract | Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά το 2009 που εκδηλώθηκε η κρίση χρέους της Ευρωζώνης, το δημόσιο χρέος αποτελεί ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Αρκετοί μελετητές έχουν προσπαθήσει στο παρελθόν να εντοπίσουν τις βασικότερες μεταβλητές που επηρεάζουν το χρέος σε μια ή περισσότερες χώρες. Στις περισσότερες μελέτες συνήθως δεν εξετάζεται το χρέος ως απόλυτο μέγεθος, αλλά ο δείκτης χρέους προς ΑΕΠ ο οποίος αποτυπώνει το χρέος μιας χώρας ως συνάρτηση του συνολικού παραγόμενου προϊόντος της. Στην παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρείται να διερευνηθούν ποιοί είναι οι βασικότεροι παράγοντες που επηρεάζουν το λόγο χρέους προς ΑΕΠ μιας κατηγορίας χωρών υψηλού εισοδήματος και μιας κατηγορίας χωρών μεσαίου εισοδήματος. Για να επιτευχθεί αυτό χρησιμοποιούνται δεδομένα πάνελ 22 χωρών υψηλού εισοδήματος από το 1999 έως το 2014 και 22 χωρών μεσαίου εισοδήματος από το 2001 έως το 2014 και εφαρμόζονται διάφορες μέθοδοι εκτίμησης όπως η μέθοδος Σταθερών Επιδράσεων, η μέθοδος Τυχαίων Επιδράσεων και η μέθοδος με χρήση βοηθητικής μεταβλητής. Το κυριότερο συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η πραγματική ανάπτυξη του ΑΕΠ αποτελεί τον βασικότερο προσδιοριστικό παράγοντα του χρέους και στις δυο κατηγορίες χωρών και ειδικότερα αύξηση της πραγματικής ανάπτυξης του ΑΕΠ φαίνεται να οδηγεί σε μείωση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ τόσο των χωρών υψηλού και μεσαίου εισοδήματος. Το συμπέρασμα αυτό έρχεται σε πλήρη συμφωνία με την αντίστοιχη μελέτη των Sinha et al. (2011). Επιπρόσθετα, στις χώρες υψηλού εισοδήματος αύξηση των κυβερνητικών δαπανών και του εμπορίου δείχνουν να έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ. Αντίθετα, ο πληθωρισμός και οι άμεσες ξένες επενδύσεις δεν εμφανίζουν στατιστικά σημαντικά αποτελέσματα και στις δυο κατηγορίες χωρών. Τέλος, αύξηση του ρυθμού μεταβολής του πληθυσμού των χωρών υψηλού εισοδήματος εμφανίζεται να συντελεί στη μείωση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ με βάση τα μοντέλα Σταθερών και Τυχαίων επιδράσεων και τη μέθοδο της βοηθητικής μεταβλητής. | el |
| dc.format.extent | 98 | el |
| dc.language.iso | el | el |
| dc.publisher | Πανεπιστήμιο Πειραιώς | el |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | * |
| dc.title | Προσδιοριστικοί παράγοντες του χρέους | el |
| dc.title.alternative | Determinants of debt | el |
| dc.type | Master Thesis | el |
| dc.contributor.department | Σχολή Οικονομικών, Επιχειρηματικών και Διεθνών Σπουδών. Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης | el |
| dc.description.abstractEN | Over the years and especially after 2009 that the Euro zone debt crisis manifested itself, public debt constitutes one of the most discussed topics both in economical and political level. Several scholars have attempted in the past years to determine the main variables that affect the debt of one or more countries. In most studies, instead of the debt variable itself, the debt to GDP ratio is usually examined that illustrates a country’s debt as a function of its economic output. In this thesis, it is attempted to determine the main factors that influence the debt to GDP ratio of a high income group of countries and of a middle income group of countries. In order to achieve this, panel data of 22 high income countries from 1999 to 2014 and 22 middle income countries from 2001 to 2014 were used and several estimation techniques such as the Fixed Effects Model, the Random Effects Model and the Instrumental Variable technique were applied. The main conclusion that arises is that real GDP growth rate constitutes the main determining factor of debt in both income groups and especially an increase of real GDP growth rate seems to lead to a decrease of the debt to GDP ratio of both high and middle income countries. This conclusion is in complete agreement with the corresponding study of Sinha et al. (2011). Additionally, an increase of government expenditures and trade of high income countries appears to result in an increase of the debt to GDP ratio of those countries. On the contrary, inflation and foreign direct investments do not show statistically significant results in both income groups. Finally, an increase of the population growth rate of high income countries appears to lead to a decrease of the debt to GDP ratio based on the Fixed Effects Model, the Random Effects Model and the Instrumental Variable technique. | el |
| dc.contributor.master | Οικονομική και Επιχειρησιακή Στρατηγική | el |
| dc.subject.keyword | Δημόσιο χρέος -- Ελλάδα | el |
| dc.subject.keyword | Οικονομική ανάπτυξη | el |
| dc.subject.keyword | Δεδομένα πάνελ | el |
| dc.subject.keyword | Μοντέλο τυχαίων επιδράσεων | el |
| dc.subject.keyword | Μοντέλο σταθερών επιδράσεων | el |
| dc.subject.keyword | Βοηθητική μεταβλητή | el |
| dc.subject.keyword | Public debt | el |
| dc.subject.keyword | Economic growth | el |
| dc.subject.keyword | Panel data | el |
| dc.subject.keyword | Fixed effects model | el |
| dc.subject.keyword | Random effects model | el |
| dc.subject.keyword | Instrumental variable | el |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης
Department of Economics
Εκτός από όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές