Η βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους

Abstract

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη του επίκαιρου και φλέγοντος ζητήματος της βιωσιμότητας του Ελληνικού δημόσιου χρέους, για την περίοδο 1974 μέχρι και 2015. Πιο συγκεκριμένα, από το 1981 και έπειτα παρατηρείται συνεχής και έντονη αύξηση του Ελληνικού δημόσιου χρέους, ενώ από το 2010 και μέχρι σήμερα η Ελλάδα αντιμετωπίζει ιδιαίτερα οξυμένα δημοσιονομικά και όχι μόνο προβλήματα. Η προσέγγιση που ακολουθείται βασίζεται στον εισοδηματικό περιορισμό του κρατικού προϋπολογισμού και στον έλεγχο που πρότειναν οι Hakkio και Rush το 1991. Για να είναι βιώσιμο το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, θα πρέπει να σταθεροποιείται, γεγονός που σημαίνει ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα πρέπει να είναι βιώσιμο. Για να είναι βιώσιμο το δημοσιονομικό έλλειμμα, θα πρέπει τουλάχιστον τα κρατικά έσοδα να χρηματοδοτούν τις κρατικές δαπάνες. Έτσι, εξετάζεται η ύπαρξη μακροχρόνιας και βραχυχρόνιας σχέσης μεταξύ των κρατικών δαπανών και των κρατικών εσόδων, μέσω του ελέγχου συνολοκλήρωσης των μεταβλητών αυτών. Τα εμπειρικά αποτελέσματα, επιβεβαιώνουν την ύπαρξη συνολοκλήρωσης μεταξύ των μεταβλητών, οι οποίες όμως παρουσιάζουν σχεδόν αντιστρόφως ανάλογη σχέση, αφού η αύξηση των κρατικών δαπανών κατά μια μονάδα μειώνει τα κρατικά έσοδα κατά 0,8985 μονάδες, γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το Ελληνικό δημόσιο χρέος πιθανώς να μην είναι βιώσιμο.