Μελέτη για την επαγγελματική ικανοποίηση των μόνιμων διοικητικών υπαλλήλων του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ

Abstract

H παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρεί να εντοπίσει το βαθμό της συνολικής επαγγελματικής ικανοποίησης των μόνιμων διοικητικών υπαλλήλων του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ, που απασχολούνται αποκλειστικά σε υποκαταστήματα του Οργανισμού. Επίσης, επιχειρεί να καταγράψει εκείνους τους παράγοντες που επιδρούν θετικά ή αρνητικά στη διαμόρφωση της συνολικής ικανοποίησης, καθώς και την επίδραση των δημογραφικών παραγόντων σε κάθε μια από τις επιμέρους διαστάσεις της επαγγελματικής ικανοποίησης, αλλά και στο σύνολο αυτής. Ως επαγγελματική ικανοποίηση ορίζεται η θετική συναισθηματική κατάσταση, στην οποία περιέρχεται το άτομο, όταν εκπληρώνονται οι προσδοκίες του από το εργασιακό περιβάλλον. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε το χρονικό διάστημα Ιανουαρίου – Μαρτίου 2010, σε δέκα υποκαταστήματα, τρία στο νομό Αχαΐας και επτά στο νομό Αττικής. Το δείγμα αποτέλεσαν 205 μόνιμοι διοικητικοί υπάλληλοι από αυτά τα υποκαταστήματα με τη μέθοδο της απλής τυχαίας δειγματοληψίας. Χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο που αποτελούνταν από εννέα ενότητες, συμπεριλαμβανομένης αυτής των δημογραφικών χαρακτηριστικών. Η πλειοψηφία των απαντήσεων δίνονταν με τη χρήση πενταβάθμιας κλίμακας τύπου Likert (από 1 = διαφωνώ απόλυτα, έως 5 = συμφωνώ απόλυτα). Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι διοικητικοί υπάλληλοι του ΙΚΑ είναι σε γενικές γραμμές ικανοποιημένοι από το αντικείμενο της εργασίας τους και υπάρχει αρκετά καλή συνεργασία και επικοινωνία μεταξύ τους, καθώς και με τους προϊσταμένους τους. Αντίθετα, δεν είναι τόσο ικανοποιημένοι από το φυσικό εργασιακό περιβάλλον και τις κτιριακές εγκαταστάσεις, ούτε από τις ευκαιρίες επιμόρφωσης που τους παρέχει ο Οργανισμός. Θεωρούν ικανοποιητικό το επίπεδο επικοινωνίας με τους ασφαλισμένους, αν και θα προτιμούσαν να μην έρχονται σε επαφή μαζί τους. Επίσης, δεν θεωρούν ότι υπάρχουν ιδιαίτερες προοπτικές επαγγελματικής εξέλιξης και δεν είναι αρκετά ικανοποιημένοι από τις χρηματικές τους απολαβές. Συνολικά, δεν είναι ούτε ευχαριστημένοι ούτε δυσαρεστημένοι από την εργασία τους και εμφανίζονται θετικοί στην προοπτική αλλαγής του εργασιακού τους περιβάλλοντος. Τα συμπεράσματα της έρευνας δείχνουν ότι παρόλο που σε γενικές γραμμές οι ερωτηθέντες δεν είναι ούτε δυσαρεστημένοι ούτε ικανοποιημένοι από την υφιστάμενη κατάσταση, εντούτοις εντοπίζουν σημεία (όπως οι κτιριακές υποδομές, η επιμόρφωση, οι οικονομικές απολαβές, οι προοπτικές επαγγελματικής εξέλιξης) ως πηγές δυσαρέσκειας, που χρειάζονται βελτίωση.