Θαλάσσια αστική συγκοινωνία: η περίπτωση της Σαλαμίνας

Abstract

Όλων των ειδών οι μεταφορές, αστικές και μη, ασκούν μια επίδραση στο περιβάλλον. Ζούμε σε μια εποχή κρίσιμη για το περιβάλλον, όπου όλα γύρω μας μεταβάλλονται ραγδαία και αρκετές φορές με βλαβερές συνέπειες για τη ζωή μας και τη συνέχιση της. Για αυτόν ακριβώς το λόγο έχει εισαχθεί ο όρος βιώσιμη ανάπτυξη, ο οποίος σε γενικές γραμμές εννοεί την αξιοπρεπή ανάπτυξη με σεβασμό επόμενες γενιές. Ο όρος βιωσιμότητα λοιπόν έχει εισαχθεί και στον τομέα των μεταφορών, έναν τομέα της καθημερινότητας μας και μάλιστα με σπουδαίο ρόλο. Όπως όλα τα άλλα λοιπόν, έτσι και οι μεταφορές οφείλουν να είναι βιώσιμες, τουλάχιστον όσο ΤΟ δυνατόν περισσότερο. Εδώ λοιπόν μπορούμε να μιλήσουμε για βιώσιμη κινητικότητα. Οφείλουμε να κάνουμε τις μεταφορές μας, ακόμα και τις αστικές, λιγότερο βλαβερές για το περιβάλλον και αν έχουμε τη δυνατότητα ακόμα και πιο ευχάριστες. Μπορούμε να έχουμε μεταφορικά μέσα που είναι φιλικά προς το περιβάλλον και που εξυπηρετούν τις ανάγκες των χρηστών. Εδώ λοιπόν, η μελέτη ερευνά την ανάπτυξη της αστικής συγκοινωνίας ως λύση στη συμφόρηση που παρατηρείται στα οδικά δίκτυα, η οποία όλο και αυξάνεται. Τη μελετάει επίσης ως έναν τρόπο μεταφοράς μέσα στην πόλη. Συγκεκριμένα μελετήθηκε με ένα ερωτηματολόγιο η κίνηση και οι προτιμήσεις των χρηστών της γραμμής Παλούκια Σαλαμίνας – Πειραιάς. Το βασικό ερώτημα είναι αν η συγκεκριμένη υπηρεσία είναι βιώσιμη ειδικά ως προς την ποιότητα της.