Κίνδυνος μακροβιότητας ασφαλιστικών εταιριών υπό τη θεώρηση της οδηγίας Solvency II

Abstract

Οι κεφαλαιακές ανάγκες υπό το Solvency II ορίζονται ως το 99,5% της αξίας σε κίνδυνο του διαθέσιμου κεφαλαίου. Στο βασικό μοντέλο και ότι αφορά τον κίνδυνο μακροβιότητας, η αξία αυτή προσδιορίζεται μέσω της μεταβολής της καθαρής περιουσιακής αξίας λόγω ενός προκαθορισμένου άλματος μακροβιότητας που υποθέτει μια μείωση της τάξεως του 25% για τα ποσοστά θνησιμότητας σε όλες της ηλικίες. Αφού παρουσιαστούν κάποια βασικά σημεία της οδηγίας Solvency II, αναλύεται η επάρκεια αυτής της προσέγγισης μέσω της σύγκρισης των αποτελεσμάτων που προκύπτουν για τα απαραίτητα κεφάλαια με τα αντίστοιχα για την αξία σε κίνδυνο όπως αυτή υπολογίζεται μέσω του στοχαστικού μοντέλου του Bauer. Τα αποτελέσματα σχολιάζονται και προτείνεται μια εναλλακτική μέθοδος για τον προσδιορισμού του κινδύνου μακροβιότητας. Τέλος γίνεται μια σύντομη ανάλυση του περιθωρίου κινδύνου και του κόστους κεφαλαίου υπό το Solvency ΙΙ και την ενότητα του κινδύνου μακροβιότητας, και επίσης παρέχονται κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για την αγορών παραγώγων επί του κινδύνου μακροβιότητας.