Διαλυτήρια πλοίων
Προβολή/ Άνοιγμα
Θεματική επικεφαλίδα
Ναυπηγεία -- Διοίκηση και οργάνωση ; Πλοία -- Διάλυση ; Πλοία -- Περιβαλλοντικές απόψεις ; Ναυπηγική βιομηχανίαΠερίληψη
Ο Adam Smith στο βιβλίο του The Wealth of Nations παρουσιάζει την ναυτιλία ως την κινητήρια δύναμη της παγκόσμιας ευημερίας. Η ναυτιλία διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη, στο διεθνές εμπόριο και στην παγκόσμια οικονομία.
Η διάρκεια ζωής ενός πλοίου είναι κατά μέσο όρο 25 με 30 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι κάθε χρόνο περίπου το 3,5-4% περίπου του παγκοσμίου στόλου δηλαδή 4000 πλοία στέλνονται για διάλυση σε διαλυτήρια πλοίων σε όλο τον κόσμο (Vedeler, 2006).
Η βιομηχανία των διαλυτηρίων είχε ανέκαθεν κακή φήμη και θεωρείτο ότι είναι βρώμικη, επικίνδυνη και περιβαλλοντικά επιβλαβής. Καθώς ο παγκόσμιος στόλος γερνά, η τεχνολογία των πλοίων εξελίσσεται και οι διεθνείς κανονισμοί γίνονται
ολοένα και πιο αυστηροί οι διαλύσεις πλοίων αυξάνονται με σημαντικούς ρυθμούς και μαζί αυξάνονται και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που οφείλονται σε αυτή τη δραστηριότητα. Στις μέρες μας το μεγαλύτερο μέρος των εμπορικών πλοίων στέλνονται για διάλυση κυρίως σε χώρες της Ασίας, όπως οι Ινδίες, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και η Κίνα. Στις χώρες αυτές τα μετρά προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας των εργαζομένων είναι πολύ χαμηλά σε σχέση με τον αναπτυγμένο κόσμο.
Προς το παρόν, οι λίγες εναλλακτικές λύσεις που υπάρχουν στις ανεπτυγμένες χώρες για την ανακύκλωση των πλοίων που έχουν φτάσει στο τέλος της οικονομικής τους ζωής, με ασφαλή και φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο, δεν φαίνεται να μην είναι
αρκετές για να καλύψουν τις υφιστάμενες ανάγκες της παγκόσμιας αγοράς. Επιπλέον, το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις διαλύσεις πλοίων δεν είναι δεσμευτικό και είναι δύσκολο να επιβληθεί υποχρεωτικά σε παγκόσμια κλίμακα.
Αυτή η διπλωματική εργασία αναλύει τις οικονομικές πτυχές που επηρεάζουν την πρόσφορα και τη ζήτηση των προς διάλυση πλοίων, καθώς και τις περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που ενέχει η λειτουργία διαλυτηρίων πλοίων
στις προαναφερθείσες χώρες. Επίσης, εξετάζει, με κριτικό τρόπο το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο και εν συνεχεία προτείνει λύσεις για την βελτίωση των μεθόδων ανακύκλωσης με ασφαλή και φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο.