Η μεταναστευτική πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση: εναρμονισμός και αποκλίσεις

Abstract

Η μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο που συνδέεται με την ανθρώπινη ύπαρξη. Οι άνθρωποι για ποικίλους λόγους μετακινούνται διαρκώς. Το φαινόμενο της μετανάστευσης υπήρχε πάντα και θα συνεχίσει να υπάρχει. Οι άνθρωποι από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου έπρεπε να βρίσκονται διαρκώς σε τόπους όπου θα είχαν τη δυνατότητα να εξασφαλίζουν την τροφή τους, μέσω του κυνηγιού και της συλλογής καρπών. Όταν άρχισε να αναπτύσσεται η γεωργία, περισσότεροι άνθρωποι μπορούσαν να παραμείνουν σε ένα μέρος, ωστόσο υπήρχαν και πολλοί άλλοι που αδυνατούσαν να θρέψουν τις οικογένειες τους μέσω της αγροτικής παραγωγής. Η μετανάστευση παρέμενε αναγκαία. Ακόμα και οι βασιλείς και οι αυτοκράτορες δεν μπόρεσαν να αποφύγουν τη μετανάστευση, αφού δεν υπήρχε ποτέ επαρκής τροφή σε ένα μέρος. Ο Emmer (2004), μας δίνει το παράδειγμα του Καρλομάγνου, ο οποίος ταξίδεψε μαζί με την αυλή του από παλατινάτο σε παλατινάτο, καταναλώνοντας αμέσως τους φόρους που εισέπραττε. Στην ελληνική μυθολογία συναντάμε την Ευρώπη η οποία υπήρξε η πρώτη μετανάστρια. Επίσης σύμφωνα με τη Βίβλο, οι Εβραίοι εκδιώχθηκαν από την Αίγυπτο και καθοδηγούμενοι από τον Μωυσή κατευθύνθηκαν προς τη «Γη της Επαγγελίας». Η παρούσα εργασία πραγματεύεται την εξέλιξη της κοινής μεταναστευτικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και τις μεταναστευτικές πολιτικές που ακολούθησαν τέσσερα ευρωπαϊκά κράτη. Περιλαμβάνει με χρονολογική σειρά τα κύρια σημεία του νομοθετικού πλαισίου και των μεταναστευτικών πολιτικών που ακολουθήθηκαν σε διακρατικό και κρατικό επίπεδο.