Η συμβολή των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στα άτομα με αναπηρία: Μελέτη Περίπτωσης Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Παιδιών και Εφήβων με Αυτισμό και Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές του Μη Κυβερνητικού Σωματείου «Πανελλήνιος Σύλλογος Προσαρμοσμένων Δραστηριοτήτων ΑΛΜΑ».

Abstract

Στην Ελλάδα ο τομέας της Κοινωνικής Οικονομίας είναι περιορισμένος και η ανάπτυξή του καθυστέρησε να ακολουθήσει τις εξελίξεις που σημειώθηκαν σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Τα τελευταία χρόνια λόγω των αλλαγών που έχουν συντελεστεί και της αποδυνάμωσης του ρόλου του κράτους στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης και της οικονομικής κρίσης, αναπτύχθηκαν νέα οργανωτικά μορφώματα, τα οποία προσανατολίστηκαν κυρίως στην καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού από την αγορά εργασίας, στη φροντίδα των ευπαθών ομάδων πληθυσμού και στην παροχή αγαθών και υπηρεσιών. Ένας από αυτούς τους φορείς είναι και οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Οι συνθήκες που βιώνει συντριπτική μερίδα των πολιτών τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, της αύξησης της ανεργίας, της φτώχειας, του αποκλεισμού και των αυξημένων κοινωνικών αναγκών, καθιστούν τη δράση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων απαραίτητη. Στα πλαίσια της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης στην Ελλάδα, πολλές από τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Ψυχικής Υγείας, χρηματοδοτήθηκαν με αφορμή το Εθνικό Πρόγραμμα «Ψυχαργώς», δημιουργώντας δομές αποκατάστασης για τον αποϊδρυματισμό των χρόνιων ασυλικών ασθενών που ζούσαν στα ψυχιατρεία και ταυτόχρονα κοινοτικές δομές παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας όπως ξενώνες, οικοτροφεία, διαμερίσματα, κέντρα ημέρας κ.ά. Το Μη Κυβερνητικό Σωματείο «Πανελλήνιος Σύλλογος Προσαρμοσμένων Δραστηριοτήτων ΑΛΜΑ», αποτελεί μία τέτοια περίπτωση, αφού στα πλαίσια του «Ψυχαργώς» εγκρίθηκε η ανάπτυξη της Μονάδας Ψυχικής Υγείας «Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας για Παιδιά & Εφήβους με Αυτισμό και Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές». Εξαιτίας όμως της δημοσιονομικής κρίσης και των επιταγών των μνημονίων, η οικονομική ενίσχυση από τη τακτική επιχορήγηση του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης μειώθηκε δραματικά και η υλοποίηση των προγραμμάτων ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης βρίσκεται πλέον στα πρόθυρα της κατάρρευσης.