Οργανωσιακή κουλτούρα και διοίκηση ανθρωπίνων πόρων στον τομέα της υγείας (μια προσωποκεντρική θεώρηση).

Abstract

Στα πλαίσια της παρακολούθησης του μεταπτυχιακού προγράμματος «Διοίκηση της Υγείας», πραγματοποιήθηκε η εκπόνηση υποχρεωτικής διπλωματικής εργασίας, προκειμένου να ολοκληρωθεί μια βιβλιογραφική προσέγγιση, που είχε θέμα την «Οργανωσιακή Κουλτούρα και Διοίκηση Ανθρώπινων Πόρων στον τομέα της Υγείας (μια προσωποκεντρική θεώρηση)». Μέσα από την ανάγνωση μιας αξιόλογης έκτασης σε αντίστοιχες βιβλιογραφικές αναφορές, αλλά και από την προσωπική μου εμπειρία καταγραφής της κλινικής εικόνας, προσπάθησα να αποδώσω τη σημασία της έννοιας της υγείας και της οργανωσιακής κουλτούρας που δημιουργείται σε έναν οργανισμό υγείας. Τις επιδράσεις, με τα προβλήματα και τα πλεονεκτήματα που επιφέρει στο ανθρώπινο δυναμικό η κουλτούρα, ώστε υλοποιήσουμε τη σύνθεση αυτών, προτάσσοντας και αναλύοντας ένα πιθανό ανθρωπιστικό μοντέλο εφαρμογής και εξυγίανσης. Πιο συγκεκριμένα, αναγνωρίζοντας τις ελλείψεις που αντιμετωπίζουν οι οργανισμοί υγείας στη χώρα μας, σε πολλαπλά επίπεδα, ιδεολογικής, πολιτισμικής και πολιτικής, οικονομικής και τεχνολογικής συγκρότησης, τονίζουμε την αναγκαιότητα μεταβολής στα πρότυπα ξεκινώντας από την εσωτερική συναισθηματική ικανότητα των διοικούντων, των εργαζομένων και έπειτα των ασθενών στα νοσοκομεία. Ακολουθεί μια πλήρης περιγραφή της ανθρωποκεντρικής θεώρησης, παρατηρώντας τα δυνατά σημεία που χρειάζεται να επενδύσει, να καλλιεργήσει και να αποδεχτεί ότι διαθέτει η εποικοδομητική διοίκηση. Το ανθρώπινο δυναμικό μαθαίνει να βιώνει τη δύναμή του μέσα από τη διαδικασία ομάδων διοίκησης, συναισθηματικής ωρίμανσης, και εποπτείας ώστε να μεταμορφώσει, να αναπτύξει και να απελευθερώσει τη δημιουργικότητα και τις ικανότητες για βοήθεια. Τα ενισχυμένα και εντατικά προγράμματα εκπαίδευσης που προτάσσονται μέσα στα νοσηλευτικά ιδρύματα, είναι αυτά που θα ισχυροποιήσουν το βίωμα σε μια κουλτούρα ωρίμανσης και αυτοπραγμάτωσης.