Η νομική και ηθική διάσταση της γενετικής ταυτότητας αναφορικά με την κλωνοποίηση και τις μεταμοσχεύσεις.

Abstract

Για αρκετές δεκαετίες η πρόοδος της μοριακής βιολογίας αφορούσε μόνο τη κατανόηση των βασικών βιολογικών φαινομένων, χωρίς άμεσες προοπτικές πρακτικών εφαρμογών. Τα τελευταία όμως χρόνια είμαστε μάρτυρες μιας εκρηκτικής ανάπτυξης εφαρμογών των βασικών αυτών γνώσεων με συνέπειες που δύσκολα μπορούν να προβλεφθούν. Η εξέλιξη της γενετικής τεχνολογίας καθώς και η ολοκλήρωση της αποκωδικοποίησης του ανθρώπινου γονιδιώματος εμφάνισαν ένα νέο πεδίο ενδιαφέροντος για τους επιστήμονες, οι οποίοι έχουν αντιληφθεί τον σπουδαίο ρόλο των γονιδίων. Ταυτόχρονα με την ανάπτυξη της βιοϊατρικής αναπτύχθηκε και ένας άλλος τομέας έντονου ηθικού και κοινωνικού προβληματισμού, η έννοια της βιοηθικής, ο οποίος αναλύεται διεξοδικά στην παρούσα εργασία. Η βιοηθική αναφορικά με την κλωνοποίηση και τις μεταμοσχεύσεις περιλαμβάνει μια σειρά από συζητήσεις σχετικά με το δίκαιο, τη φιλοσοφία, την ιατρική, την κοινωνική πολιτική και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επίσης, γίνεται αναφορά τόσο στην Οικουμενική Διακήρυξη για τη Βιοηθική και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όσο και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τη Βιοϊατρική και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Στο τρίτο και το τέταρτο κεφάλαιο περιγράφεται η έννοια, η ιστορία και τα χαρακτηριστικά της κλωνοποίησης και των μεταμοσχεύσεων αντίστοιχα, ενώ καταγράφονται θέσεις και απόψεις για τα εν λόγω ζητήματα. Τέλος, γίνεται αδρή περιγραφή της ελληνικής νομοθεσίας αναφορικά με την κλωνοποίηση και τις μεταμοσχεύσεις.