Τα αυτοδιαχειριζόμενα ταμεία υγείας στην Ελλάδα.
| dc.contributor.advisor | Σακελλαρόπουλος, Θεόδωρος | |
| dc.contributor.author | Τσιντζηλώνη, Βασιλική | |
| dc.date.accessioned | 2015-01-14T07:41:43Z | |
| dc.date.available | 2015-01-14T07:41:43Z | |
| dc.date.issued | 2015-01-14T07:41:43Z | |
| dc.identifier.uri | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/6230 | |
| dc.description.abstract | Στην Ελλάδα η κρίση στο βίο του συστήματος Υγείας είχε επέλθει από νωρίς. Πολλοί αναρωτιόντουσαν πως η χώρα που στην Ευρώπη αφιερώνει από τα υψηλότερα ποσοστά του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος στο χώρο της Υγείας και επιβάλλει τις υψηλότερες εισφορές κατάφερε να φέρει τον Τομέα της Υγείας σε τόσο δύσκολη θέση. Άρθρα, επιστημονικές εργασίες, βιβλία με αναλύσεις, εισηγήσεις , προτάσεις, μελέτες έχουν γραφτεί κατά καιρούς σχετικά με το ζήτημα της Υγείας. Πολλοί είναι οι λόγοι που οδήγησαν το χώρο της Υγείας σε αυτή την προβληματική κατάσταση. Με αρχή την μη θωράκιση αυτού, την εγκατάλειψη των αυστηρών κανόνων επάνω στους οποίους είχε αρχικά αυτό οργανωθεί, την μη δημιουργία αποθεματικών, αλλά αντίθετα την σπατάλη αυτών, την αδυναμία πρόβλεψης για προστασία του από τις ίδιους τους διαχειριστές του, την κακοδιοίκηση του κ.τ.λ. Πολιτικοί και συνδικαλιστές, μέχρι πρόσφατα, συμβίωναν περίφημα, μοιραζόμενοι τα πλεονεκτήματα που δίνει ο έλεγχος τους συστήματος. Στα χρόνια που πέρασαν έγιναν διάφορες προσπάθειες – δοκιμές εξυγίανσης του, όπως η δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.) το 1981. Η ανακούφιση από τα άμεσα προβλήματα γινόταν κυρίως με αυξήσεις εισφορών εργαζομένων και με ενέσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό. Δεδομένης της αδυναμίας της υπάρχουσας οικονομίας (δημόσιος και ιδιωτικός τομέας) να προσφέρει υπηρεσίες Υγείας σε όλο το ανθρώπινο δυναμικό, γίνονται προσπάθειες να αναπτυχθεί ένας άλλος τομέας της οικονομίας (ο τομέας της Κοινωνικής Οικονομίας) ο οποίος προβλέπεται ότι θα καλύψει τις όποιες αδυναμίες του υπάρχοντος συστήματος υγείας. Η παρατεταμένη κρίση του Κράτους Πρόνοιας επέτρεψε την άνοδο μιας νέας μορφής κοινωνικής οικονομίας επονομαζόμενη «οικονομία της αλληλεγγύης». Τα Ταμεία Αλληλοβοήθειας συγκαταλέγονται στους οργανισμούς της Κοινωνικής Οικονομίας. Ανάμεσα στο Κράτος και στην αγορά έχει αρχίσει να αναπτύσσεται σε πολλές προηγμένες αλλά και αναπτυσσόμενες οικονομίες ένας Τρίτος Τομέας, ο επονομαζόμενος Τομέας της Κοινωνικής Οικονομίας. Στα μέσα του 19ου αιώνα εμφανίζονται οι πρώτες οργανώσεις κοινωνικής οικονομίας στις αναπτυγμένες οικονομικά χώρες με την μορφή συνεταιριστικών επιχειρήσεων, αλληλοβοηθητικών φορέων, μη κερδοσκοπικών ενώσεων και συλλογικών επιχειρήσεων, οι οποίες λειτουργούσαν με τη νομική μορφή του συνεταιρισμού ή της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες η ιδιαιτερότητα ως προς τη διαχείρισή των Ταμείων Αλληλεγγύης, οδήγησε στη δημιουργία της προσδοκίας μιας ανώτερης δυνατότητας από εκείνης του Κράτους όσον αφορά στην παροχή υπηρεσιών Υγείας, γενικού οφέλους και με πιο αποτελεσματικό τρόπο. Στόχος είναι να αναδειχθεί η μεγάλη κοινωνική καινοτομία που αποτελεί η Κοινωνική Οικονομία στην σύγχρονη εποχή και στις προοπτικές που αναδεικνύονται με την ελληνική ανάπτυξη του θέματος. Η Κοινωνική Οικονομία και τα Αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία Υγείας (Α.Τ.Υ.) έχουν αναπτυχθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Στις δύσκολες μέρες που περνάει η Ελλάδα με την οικονομική κρίση να δυσκολεύει περισσότερο την κατάσταση, ο ρόλος τους και γενικότερα οι δραστηριότητες του Τρίτου Τομέα φαίνεται να είναι πιο σημαντικές από ποτέ. Δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη κάποια ποσοτική αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και τούτο διότι ο τομέας της Κοινωνικής Οικονομίας δέχεται πολλαπλές εντάσεις και πιέσεις, τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές. Βαθιά ετερόκλητη, κινδυνεύει να περιθωριοποιηθεί, και να αποδυναμωθεί τόσο από τη δημόσια όσο και από την ιδιωτική οικονομία. Τα Αυτοδιαχειριζόμενα Ταμεία Υγείας (Α.Τ.Υ.) βρίσκονται σε μια συνεχή αναζήτηση της αναγνώρισης της προσφοράς τους από το Κράτος και από την κοινωνία στο σύνολό τους. Βασικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η περαιτέρω ανάπτυξη του Τρίτου Τομέα στην Ελλάδα είναι επιβεβλημένη για την βελτίωση του κοινωνικό οικονομικού τοπίου της χώρας, καθώς οι οντότητές του συμβάλλουν και βελτιώνουν την ποιότητα Υγείας των κατοίκων. Αναδεικνύεται, επομένως, η αναγκαιότητα ανάπτυξης του τομέα της Κοινωνικής Οικονομίας στην Ελλάδα, μέσω ενός κατάλληλου και ευνοϊκού πλαισίου για την οργάνωση και λειτουργία των Αυτοδιαχειριζόμενων Ταμείων Υγείας (Α.Τ.Υ.). | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
| dc.subject | Ασφάλιση, Κοινωνική -- Ελλάδα | |
| dc.subject | Οικονομία -- Κοινωνικές απόψεις | |
| dc.subject | Insurance, Health -- Greece | |
| dc.subject | Social economy -- Greece | |
| dc.subject | Mutual funds -- Greece | |
| dc.title | Τα αυτοδιαχειριζόμενα ταμεία υγείας στην Ελλάδα. | |
| dc.title.alternative | Self funds to health in Greece. | en |
| dc.type | Master Thesis | |
| europeana.isShownAt | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/6230 | |
| dc.identifier.call | 368.382 ΤΣΙ | |
| dc.description.abstractEN | In Greece crisis in the life of the health system had occurred early on. Many had asked how a country in Europe devotes the highest rates of gross national product in the field of health care and impose higher levies managed to bring the health sector in such a difficult position. Articles, scientific papers, books with analyses, recommendations, proposals, and studies have been written at various times on the issue of health. Many are the reasons leading the field of Health in this difficult situation. With the principle of “non-immunity”, the abandonment of strict rules on which was originally organized, the non-establishment of reserves, but instead the wastage of them, the unpredictability for protection by the same administrators, the maladministration of, etc. Until recently, politicians and trade unionists, brilliantly co-existing, sharing the benefits supplied by the control system. Over the years various attempts were made – reorganization tests, such as the creation of the National Health System (N.H.S.) in 1981. The relief of the immediate problems was carried out mainly by increasing worker’s contribution and with “injections” from the national budget. Given the weakness of the economy (public and private sector) to provide health services to all manpower, efforts are made to develop another area of the economy (the sector of Social Economy) which is expected to address the weaknesses of the existing health system. Prolonged crisis of the Welfare State has allowed the rise of a new form of social economy, so-called "mutual economy". Mutual funds are among the bodies of the Social Economy. Among the State and the Market in many developed and developing economies has begun to grow a third area, the so-called Social Economy Sector. In the mid-19th century, the first social economy organizations appeared in economically developed countries in the form of cooperatives, mutual entities, non-profit associations and collective enterprises, which worked with the legal form of partnership or non-profit urban company. In most European countries the particularity as to the Mutual Funds management, led to the expectation of a higher capacity than that the State, regarding the provision of health services of general benefit in an more effective manner. The aim is to highlight the great social innovation of the Social Economy in the modern era and the prospects emerging with the Greek development. The Social Economy and the Self Health Funds (S.H.F.) in Greece have developed rapidly in recent years. At this tough days that Greece faces, with economic crisis getting harder, Self Health Funds (S.H.F.) role and third sector’s activities seems to be more important than ever. Yet, it has not been any quantitative assessment of the efficacy and that because of the multiple tensions and pressures that social economy sector accepts, both internal and external. Deep promiscuous, social economy is marginalized and weakened by both public and private sector. Self-Health Funds (S.H.F.) in whole situated in a continuous quest by the State and by society recognition of their bid. The Main conclusion is that the further development of the third sector in Greece is imperative for the improvement of the country’s socio-economic landscape, as the entities contributing and enhancing the citizen’s health quality. Therefore, the need for developing Social Economy is being distinguished by an appropriate and conducive framework for the organization and operation of Self-Health Funds (S.H.F.) in Greece. | |
| dc.corporate.name | Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης
Department of Economics
Εκτός από όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές