Η υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή υπό το πρίσμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου.

Abstract

Η παρούσα εργασία διαπραγματεύεται ζητήματα ιατρικής ηθικής που αφορούν στην υποβοηθούμενη γονιμοποίηση. Αναλύεται διεξοδικά και εξετάζεται κριτικά ο νόμος Υπ.αριθ. 2619/ 1998 «Κύρωση της Σύμβασης για την προστασία των Ανθρωπίνων Δικιαωμάτων και της Αξιοπρέπειας του ανθρώπου σε σχέση με τις αρχές της βιολογίας και της ιατρικής – Σύμβαση για τα ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Βιοιατρική» και ο νόμος Υπ.αριθ. 3089/2002 « Ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή¨. Από τη μελέτη αυτή προκύπτουν το συμπέρασμα ότι, όπως σε όλους τους τομείς που αφορούν τον άνθρωπο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτά έχουν θεσμοθετηθεί από τις διεθνείς συμβάσεις, πρέπει πάντοτε να αποτελούν γνώμονα και σημείο αναφοράς. Κατά συνέπεια αναφορικά με αυτό το τόσο λεπτό θέμα όπου συνδυάζεται η ανθρώπινη φύση και η τεχνολογία, τα ζητήματα τόσο ηθικά όσο και νομικά είναι πολλά και για το λόγο αυτό και το θεσμοθετικό πλαίσιο είναι σαφές προκειμένου να μην υπάρχει σε καμία περίπτωση καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, ακόμη και αν βρίσκεται σε εμβρυακό στάδιο.