Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας διάγνωση, θεραπεία και επιπτώσεις στα οικονομικά της υγείας. = Cervical cancer diagnosis, Treatment and impact at health economics.

Abstract

Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας παγκοσμίως είναι ο δεύτερος συχνότερος καρκίνος στις γυναίκες και προκαλείται κυρίως από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Το 1/4 μόνο των περιπτώσεων καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας μπορεί να διαγνωστεί έγκαιρα αλλά είναι δυνατό να διαγνωστούν προκαρκινικές αλλαγές στα κύτταρα του τραχήλου (δυσπλασίες) πολύ πριν αυτές προχωρήσουν και γίνουν καρκίνος. Η κυτταρολογική εξέταση Παπανικολάου αποτελεί την πιο διαδεδομένη εξέταση για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου. Τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει και την εμφάνιση τους δύο εμβόλια τα Gardasil και Cervarix, τα οποία δίνουν ενθαρρυντικά αποτελέσματα, ωστόσο, θα πρέπει να περάσουν αρκετά χρόνια για να δούμε τις επιπτώσεις τους στην πρόληψη του καρκίνου στον τράχηλο. Προεξάρχουσας σημασίας στην πρώιμη ανίχνευση του καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας είναι ο προσυμπτωματικός έλεγχος του πληθυσμού (screening test). Τα διάφορα προγράμματα του ελέγχου αυτού, λαμβάνουν υπόψη τις ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές διασφάλισης ποιότητας. Ελάχιστες χώρες παγκοσμίως διαθέτουν οργανωμένα προγράμματα screening, ενώ γίνονται συζητήσεις για την ένταξη του εμβολιασμού στο πρόγραμμα και την μείωση των ορίων ηλικίας των γυναικών που ελέγχονται, σε συνδυασμό με τις πιθανές επιπτώσεις στο κόστος του screening. Το κόστος των νεαρών σε ηλικία γυναικών που υπόκεινται σε ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία είναι σαφώς υψηλότερο από το κόστος για γυναίκες μεγαλύτερες σε ηλικίας στις οποίες συνίσταται συνήθως ορμονική θεραπεία. Μακροχρόνια, ένα οργανωμένο πρόγραμμα πρόληψης του καρκίνου του τραχήλου, φαίνεται πως είναι αποδοτικό για ένα σύστημα υγείας καθώς μειώνονται τα περιστατικά εμφάνισης του καρκίνου που έχουν και υψηλό κόστος θεραπείας. Η υιοθέτηση της τακτικής διαχείρισης των ασθενών με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας ως εξωτερικών ασθενών μπορεί να ανακουφίσει το νοσοκομειακό τομέα από την πίεση της οξείας φροντίδας και να βελτιώσει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Στην Ελλάδα, υπάρχει έλλειψη ενός οργανωμένου συστήματος προσυμπτωματικού ελέγχου αλλά και ελλιπής ενημέρωσης του κοινού σχετικά με τη σπουδαιότητα και τα οφέλη του ελέγχου.