Βιομετρική και εφαρμογές.

Abstract

Ο όρος βιομετρική αναφέρεται στην αυτοματοποιημένη αναγνώριση ενός ανθρώπου, με βάση χαρακτηριστικά της φυσιολογίας ή της συμπεριφοράς του. Ένα βιομετρικό σύστημα είναι στην ουσία σύστημα αναγνώρισης προτύπων, που εξακριβώνει την ταυτότητα του ατόμου καθορίζοντας την αυθεντικότητα ενός συγκεκριμένου βιολογικού του χαρακτηριστικού. Πρόκειται για μια ανερχόμενη μέθοδο πιστοποίησης, που τα τελευταία χρόνια φαίνεται να κερδίζει έδαφος σε σχέση με τις παραδοσιακές μεθόδους. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να μυήσει τον αναγνώστη στη φιλοσοφία της βιομετρικής, εντοπίζοντας τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες της. Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από την καταγραφή του τρόπου λειτουργίας των βιομετρικών συστημάτων, την αναφορά στις κυρίαρχες βιομετρικές τεχνολογίες της αγοράς και του ευρύτερου χώρου, τη διερεύνηση των διαφόρων βιομετρικών εφαρμογών, τον προβληματισμό γύρω από θέματα ιδιωτικότητας, και τέλος την κάλυψη ζητημάτων ασφαλείας που συνδέονται με τη χρήση βιομετρικής τεχνολογίας. Η εργασία διαιρείται σε έξι κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο εισάγει τον αναγνώστη στην έννοια της βιομετρικής, δίνοντας αρχικά έναν πλήρη ορισμό της. Επίσης, γίνεται διάκριση των βιομετρικών συστημάτων σε συστήματα πιστοποίησης και συστήματα αναγνώρισης, καθώς επίσης και σε συστήματα φυσικής και λογικής πρόσβασης, και αναπτύσσονται οι διαφορές που υπάρχουν μεταξύ τους. Μετά από αυτή την εξοικείωση του αναγνώστη με τους σκοπούς και τις μεθόδους της βιομετρικής, στο δεύτερο κεφάλαιο αναπτύσσονται όλες οι γνωστές βιομετρικές τεχνολογίες, που αξιοποιούν χαρακτηριστικά της φυσιολογίας του ατόμου. Συγκεκριμένα, εξετάζονται σε ξεχωριστές ενότητες το σκανάρισμα των δαχτύλων, του προσώπου, της ίριδας, του χεριού, του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, καθώς και το σκανάρισμα AFIS. Τα θέματα που μας απασχολούν είναι τα συστατικά μέρη, ο τρόπος λειτουργίας, οι κυρίαρχες τεχνολογίες, οι εφαρμογές, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που παρουσιάζει κάθε τεχνολογία. Τηρείται μια ενιαία δομή, που διευκολύνει την σύγκριση και κατάταξη των τεχνολογιών, και βοηθάει στο να προβάλλονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Όσα γράφονται στηρίζονται με συγκεκριμένα παραδείγματα, ενώ στο τέλος κάθε ενότητας υπάρχουν σύντομα συμπεράσματα σχετικά με τη χρησιμότητα και τις προοπτικές κάθε τεχνολογίας. Το τρίτο κεφάλαιο έχει την ίδια δομή με το δεύτερο, με τη διαφορά ότι οι τεχνολογίες που αναπτύσσονται σ’ αυτό σχετίζονται με χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του ατόμου. Η διάκριση είναι αναγκαία, λόγω των διαφορών που προκαλούνται σε θέματα απόδοσης και παραβίασης της ιδιωτικότητας. Έτσι, στο ίδιο κεφάλαιο διερευνώνται το σκανάρισμα της φωνής και το σκανάρισμα της υπογραφής καθώς και οι πιθανοί τρόποι ενσωμάτωσης των συναφών τεχνολογιών σε παραδοσιακά σχήματα πιστοποίησης. Και εδώ όσα αναγράφονται, τεκμηριώνονται με παραδείγματα από πραγματικές δοκιμές σε λειτουργικά περιβάλλοντα. Το τέταρτο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στις κατηγορίες των βιομετρικών εφαρμογών. Ανάλογα με το ρόλο του ατόμου, διακρίνουμε τις εφαρμογές πολιτών, τις διοικητικές εφαρμογές υπαλλήλων και τις εμπορικές εφαρμογές ή εφαρμογές πελατών. Με βάση την παραπάνω κατάταξη, προχωρούμε και αναπτύσσουμε περαιτέρω τις κυριότερες βιομετρικές εφαρμογές, που είναι η εγκληματολογική αναγνώριση, η αναγνώριση πολιτών, η επιτήρηση, η πρόσβαση σε υπολογιστές και δίκτυα, η φυσική πρόσβαση, το ηλεκτρονικό εμπόριο και το εμπόριο στο σημείο πώλησης. Για κάθε μία από αυτές τις εφαρμογές εξετάζονται οι τυπικές χρήσεις, οι χρησιμοποιούμενες τεχνολογίες, οι κάθετες αγορές, οι νέες τάσεις, το κόστος ανάπτυξης, καθώς και ζητήματα υλοποίησης. Επίσης, στο τέλος κάθε ενότητας παρατίθενται τα γενικά συμπεράσματα, για κάθε εφαρμογή. Στο πέμπτο κεφάλαιο, εξετάζονται οι περιπτώσεις παραβίασης της ανθρώπινης ιδιωτικότητας, και αναπτύσσονται μέτρα προφύλαξης ενάντια σ’ αυτό το ενδεχόμενο. Τέλος, στο έκτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η Υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας , Διεύθυνση Εγκληματολογικών Εργαστηρίων, που ασχολείται αποκλειστικά με βιομετρικές μεθόδους στο χώρο της ασφάλειας και ειδικότερα το αντικείμενο, οι αρμοδιότητες, η σύσταση και ο τρόπος λειτουργίας και μεθοδολογίας της. Μετά το πέρας του κεφαλαίου ακολουθούν τα γενικά συμπεράσματα και αναφορά στις πηγές της εργασίας. Σ’ όλο το φάσμα της παρούσης εργασίας, αποδεικνύεται ότι η βιομετρική αποτελεί εφαρμοσμένη λύση σε πάρα πολλές περιπτώσεις, και ότι δεν κινείται στη σφαίρα του επιστημονικού πειράματος. Η πρόκληση βέβαια είναι να μπορέσει να εξαπλωθεί σε μεγαλύτερη έκταση και να κατακτήσει την αγορά, διατηρώντας τα ίδια επίπεδα αξιοπιστίας και υπευθυνότητας.