Η προβλεψιμότητα των αποδόσεων των μετοχικών δεικτών

Abstract

Η εργασία αυτή έχει ως σκοπό τη μελέτη των μεθόδων που έχουν θεωρηθεί στη διεθνή βιβλιογραφία ως επιτυχείς για την πρόβλεψη των αποδόσεων των μετοχικών δεικτών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις μεθόδους εκείνες οι οποίες χρησιμοποιούν μακροοικονομικές και χρηματοοικονομικές μεταβλητές, καθώς επίσης και στους ελέγχους στατιστικής σημαντικότητας των προβλέψεων. Ο συνδυασμός προβλέψεων συχνά χρησιμοποιείται για να παράγει καλύτερα αποτελέσματα από τις μεμονωμένες προβλέψεις. Αναλύουμε τους παράγοντες που καθορίζουν τα πλεονεκτήματα από το συνδυασμό προβλέψεων όπως ο βαθμός συσχέτισης μεταξύ των σφαλμάτων πρόβλεψης και το μέγεθος της διακύμανσης του σφάλματος πρόβλεψης των επιμέρους μοντέλων. Ορισμένες μελέτες υποστηρίζουν ότι, παρά τις εκτεταμένες αποδείξεις εντός δείγματος για τη προβλεψιμότητα του equitypremium, οι δημοφιλείς μεταβλητές αδυνατούν να ξεπεράσουν την απλή ιστορική μέση πρόβλεψη αναφοράς σε εκτός δείγματος προβλέψεις. Πρόσφατες μελέτες, ωστόσο, παρέχουν βελτιωμένες στρατηγικές προβλέψεις που είναι στατιστικά και οικονομικά σημαντικές σε εκτός δείγματος κέρδησε σχέση με τον ιστορικό μέσο όρο. Αυτές οι στρατηγικές, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών μοντέλων με περιορισμούς, ο συνδυασμός προβλέψεων, και οι δείκτες διάχυσης βελτιώνουν την επίδοση της πρόβλεψης αντιμετωπίζοντας την αβεβαιότητα του μοντέλου και την αστάθεια των παραμέτρων. Η απόδειξη της προβλεψιμότητας των αποδόσεων των μετοχών έχει σε όλο τον κόσμο σημαντικές συνέπειες και για τα μοντέλα αποτίμησης και για τις στρατηγικές διαχείρισης επενδύσεων.