Παραγωγή καινοτόμων προϊόντων από απορριπτόμενη βιομάζα

Abstract

Σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία, σήμερα η χρήση των λιγνοκυτταρινούχων υλικών για την παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων είναι αυξημένη. Ειδικότερα, η όλη ιδέα της χημικής αξιοποίησης άχυρων ήρθε στο προσκήνιο στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν ο κόσμος βρέθηκε αντιμέτωπος με την μείωση των αποθεμάτων πετρελαίου. Η κατανάλωση προϊόντων από τη βιομάζα δεν παύει όμως να είναι αναλογικά μικρή, σε παγκόσμια κλίμακα, συγκρινόμενη με την αντίστοιχη κατανάλωση προϊόντων από πετρέλαιο, παρόλα αυτά, οι ηγετικές βιομηχανίες παγκοσμίως προσπαθούν να αντικαταστήσουν τις συρρικνωμένες, με βάση τα πετροχημικά, πρώτες ύλες, με προϊόντα που προέρχονται από φυσική βιομάζα, όπως άχυρα δημητριακών, τα οποία αποτελούνται κυρίως από τρεις ομάδες οργανικών ενώσεων - κυτταρίνη, ημικυτταρίνες, και λιγνίτη - που αντιπροσωπεύουν μια άφθονη, φθηνή, και άμεσα διαθέσιμη ανανεώσιμη πηγή λιγνοκυτταρινούχας βιομάζας. Η χρήση λιγνοκυτταρινούχων υλικών γίνεται ακόμα πιο ελκυστική αν αναλογιστεί κανείς την συνεχόμενη αύξηση του κόστους εξόρυξης, κατεργασίας, αλλά και απόρριψης των συμβατικών προϊόντων από πετρέλαιο.