Θαλλάσιος τουρισμός και η θέση της Ελλάδας : Συγκρίσεις και ευκαιρίες

Abstract

Στην δύσκολη περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ο θαλάσσιος τουρισμός ήταν από τις ελάχιστες βιομηχανίες διεθνώς, που παρουσίασε ανάπτυξη. Οι κρουαζιέρες είναι ο υποτομέας τουρισμού που παρουσιάζει το υψηλότερο ποσοστό ανάπτυξης και στην ευρωπαϊκή αγορά μεγάλο μερίδιο καταλαμβάνει η ιδιωτική θαλάσσια περιήγηση- yachting- η οποία εκτιμήθηκε περίπου στα 12 δις. για το έτος 2005 και 17 δις. για το 2010. Η Μεσόγειος είναι η δεύτερη επιλογή προορισμού για θαλάσσια αναψυχή κι έχει όλες τις δυνατότητες να γίνει η νέα «Καραϊβική». Στην χώρα μας, λόγω των ιδιαίτερων γεωγραφικών και κλιματικών συνθηκών, το cruising & yachting, είναι οι κύριες μορφές θαλάσσιου τουρισμού που μπορούν να αναπτυχθούν. Παρά τις ελλείψεις σε υποδομές και τις όποιες συνθήκες παροχής υπηρεσιών προς τους επισκέπτες, τα ελληνικά νησιά κι οι παράκτιες περιοχές , αποτελούν ελκυστικούς προορισμούς κι οι ελληνικοί λιμένες συγκεντρώνουν επιχειρηματικό ενδιαφέρον εταιρειών του κλάδου , ιδιαίτερα μετά την άρση του «cabotage». Θα πρέπει να εξετασθούν σφαιρικά η αγορά της κρουαζιέρας και του γιώτινγκ & η θέση της Ελλάδας, αναλύοντας την τρέχουσα κατάσταση, τάσεις & συγκρίσεις, ώστε να αξιοποιηθούν μακροπρόθεσμα τα δυνατά σημεία κι οι ευκαιρίες , στον χώρο της Μεσογείου.