Η περιφερειακή στρατηγική ένταξης των δυτικών βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση : όρια και απαιτήσεις της διαδικασίας σταθεροποίησης και σύνδεσης μετά τη Σύνοδο της Θεσσαλονίκης - Ιούνιος 2003
Master Thesis
Author
Καΐλη, Εύα
Date
2010-05-11View/ Open
Subject
Ευρωπαϊκή Ένωση -- Περιφερειακή πολιτική ; Ευρωπαϊκή Ένωση -- Σχέσεις -- Βαλκανική χερσόνησος ; Βαλκανική χερσόνησος -- Σχέσεις -- Ευρωπαϊκή Ένωση ; Διεθνείς σχέσειςAbstract
Στις διεθνείς σχέσεις, υπάρχουν δύο κυρίαρχα πλαίσια ερευνητικής αναφοράς τα οποία εξυπηρετούν δύο διαφορετικές ανάγκες για την αντιμετώπιση των πολιτικών θεμάτων που θα εξεταστούν, εν προκειμένου της διαδικασίας της Agenda της Θεσσαλονίκης. Το πρώτο αφορά στη κατανόηση μίας διεθνούς διαδικασίας ή πολιτικής (understanding international politics), δηλαδή στο «πώς» γίνεται κάτι, ενώ το δεύτερο στοχεύει στην ερμηνεία της διαδικασίας ή της πολιτικής (explaining international politics) και αφορά στο «γιατί» γίνεται κάτι με τον τρόπο που τελικά γίνεται. Το “understanding”, έχει περιγραφικό (descriptive) χαρακτήρα, αφορά περισσότερο στη κατανόηση και τη δυναμική μίας διαδικασίας που πρέπει αναλυθεί ερευνητικά. Το τρίτο μέρος της παρούσας μελέτης είναι το περιγραφικό της κομμάτι. Το “explaining”, από την άλλη μεριά, είναι κάτι περισσότερο περίπλοκο. Θεωρεί δεδομένο ότι ο μελετητής αντιλαμβάνεται τη διαδικασία και τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά της δυναμικής της, και κάνει ένα βήμα πιο «πίσω». Τον βάζει στη διαδικασία να ψάξει και να βρει (να εξηγήσει) γιατί επιλέχτηκε αυτή η διαδικασία, πως αντιλαμβάνονται τη διαδικασία οι δρώντες που συμμετέχουν και πάνω από όλα γιατί η διαδικασία απέκτησε ή έχει τη δυναμική που τελικά έχει. Στο τέταρτο μέρος αναλύεται η διαδικασία της Agenda της Θεσσαλονίκης παραθέτοντας τις πολιτικές που σχεδιάζονται από τη μεριά της ΕΕ, η οποία συντονίζει, επιβάλει, ελέγχει και αξιολογεί τη διαδικασία. Ένα ακόμη στοιχείο της εργασίας αυτής, δευτερεύον, ωστόσο σημαντικό, έχει να κάνει με την, επιδερμική έστω, αξιολόγηση των ορίων των κυρίαρχων θεωριών (mainstream theories) των διεθνών σχέσεων. Το πιο κρίσιμο ερώτημα, του οποίου η απάντηση δεν είναι τόσο αυτονόητη όσο νομίζουμε, αφορά στο γιατί τα Βαλκάνια αντιλαμβάνονται τον εξευρωπαϊσμό τους ως «εθνικό συμφέρον».