Συμπράξεις δημοσίου & ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ)

Abstract

Οι Συνεργασίες Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) αποτελούν μία μέθοδο κατασκευής δημοσίων υποδομών και παροχής δημοσίων υπηρεσιών, με συνεχώς διευρυνόμενη εφαρμογή. Στις ΣΔΙΤ, ο δημόσιος τομέας αναθέτει στον ιδιωτικό τομέα να σχεδιάσει, να κατασκευάσει, να λειτουργήσει και να συντηρήσει μια υποδομή ή να σχεδιάσει, θέσει σε εφαρμογή και παράσχει μια δημόσια υπηρεσία. Το θεσμικό πλαίσιο για την υλοποίηση των ΣΔΙΤ είναι σήμερα ανεπαρκές, τόσο σε κοινοτικό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Οι συμβάσεις ΣΔΙΤ είναι σύνθετα σχήματα σε μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις και αποτελούν ελεγχόμενες ιδιωτικοποιήσεις τομέων της οικονομίας, που παραδοσιακά ανήκαν στο δημόσιο τομέα. Σε όλες τις χώρες όπου έγινε προσπάθεια εφαρμογής τους αντιμετωπίσθηκαν και αντιμετωπίζονται πολλά θεσμικά, πολιτικά, επιχειρηματικά και άλλα προβλήματα, τα οποία είτε αντιμετωπίζονται επαρκώς είτε δεν υπάρχει εκτεταμένη χρήση του θεσμού. Η διαμόρφωση κατάλληλων πολιτικών αλλά και θεσμικού πλαισίου το οποίο καθιστά δυνατή, συμβατή με την ελληνική πραγματικότητα και επικερδή για το σύνολο της οικονομίας – βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα – την εφαρμογή των ΣΔΙΤ, αποτελεί προϋπόθεση για τη συνέχιση τους. Η παρούσα εργασία αναλύει τα παραπάνω θέματα και επισημαίνει αναλυτικότερα τα προβλήματα εφαρμογής τους στην ελληνική πραγματικότητα. Τα προβλήματα αυτά είναι πολλά και αφορούν σε θέματα θεσμικά, χρηματοοικονομικά, οργανωτικά – τεχνικά κ.α. Για τα περισσότερα από αυτά, η προσέγγιση επίλυσης τους είναι ορατή και εκτίθενται στην παρούσα.