Η γήρανση του πληθυσμού της Ελλάδος σε επίπεδο νομού κατά την περίοδο 1971-2001

Abstract

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί α) η εκτίμηση υποδειγμάτων για τον προσδιορισμό των κυριότερων παραγόντων που επιδρούν στη δημογραφική γήρανση μέσω ενός μοντέλου σταθμισμένης πολλαπλής γραμμικής παλινδρόμησης χρησιμοποιώντας στοιχεία των απογραφών των ετών 1991 και 2001 και β) η περιγραφική ανάλυση της γήρανσης τόσο στο σύνολο της χώρας όσο και κατά νομό κατά την περίοδο 1971 - 2001 βάσει στοιχείων των τεσσάρων τελευταίων απογραφών, δηλαδή των ετών 1971, 1981, 1991 και 2001. Για τις αναλύσεις χρησιμοποιήθηκε το SPSS 12.0. Η δημογραφική γήρανση, εξετάζεται συγκριτικά ανάλογα με τον τύπο της πληθυσμιακής πυραμίδας, ενώ ταυτόχρονα εκτιμώνται και ερμηνεύονται οι ακόλουθοι δείκτες: ποσοστό ηλικιωμένων στο συνολικό πληθυσμό, δείκτης γήρανσης (πλήθος ηλικιωμένων 65 ετών και άνω που αντιστοιχούν σε 100 άτομα ηλικίας μέχρι 14 ετών) και δείκτης εξάρτησης ηλικιωμένων [πλήθος ηλικιωμένων 65 ετών και άνω που αντιστοιχούν σε 100 άτομα παραγωγικής ηλικίας (15-64 ετών)]. Τέλος, σε μικρότερο βαθμό, γίνεται σύγκριση με άλλες χώρες της Ευρώπης και στο σύνολο του πλανήτη και αναφέρονται τα αίτια κι οι επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού ενώ προτείνονται μέτρα και πολιτικές αντιμετώπισης του φαινομένου αυτού.