Τουριστική ανάπτυξη και περιβάλλον : η ευρωπαϊκή πολιτική για την προστασία του περιβάλλοντος

Abstract

Ο τουρισμός αποτελεί δραστηριότητα που σχετίζεται με πολλούς κλάδους της οικονομίας. Απαιτεί τη συμβολή οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και περιβαλλοντικών δεδομένων• γι’ αυτό και συχνά περιγράφεται ως εξαιρετικά πολύπλευρος τομέας. Ωστόσο, ο χαρακτηρισμός του ως «βιομηχανία» δεν είναι απόλυτα ορθός, καθώς δεν παράγει συγκεκριμένο προϊόν, ενώ η απόδοσή του δεν είναι (απτά) μετρήσιμη, σε αντίθεση με τη γεωργία (τόνους σιτηρών) ή την ποτοποιία (λίτρα κρασιού). Εξάλλου, δεν υπάρχει κάποια χαρακτηριστική μορφή της συγκεκριμένης «βιομηχανίας», που να είναι κοινή σε ολόκληρο τον πλανήτη. Στη Γαλλία και την Ιταλία, για παράδειγμα, πολλοί τουρίστες προσελκύονται από τα εστιατόρια και τις αγορές, όμως στη Ρωσία δεν ισχύει αυτό. Ακόμα και τα δομικά στοιχεία του τουρισμού, όπως τα καταλύματα και τα μέσα μεταφοράς, ποικίλλουν από χώρα σε χώρα. Στη Μεγάλη Βρετανία, Πολλοί τουρίστες διαμένουν σε «bed and breakfast», δηλαδή απλά δωμάτια με πρωινό σε ιδιωτικές κατοικίες, όμως στην Ταϊλάνδη δεν Παρέχεται αυτή η δυνατότητα. Όσον αφορά στις μεταφορές, στη Δυτική Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες πολλοί τουρίστες χρησιμοποιούν το αυτοκίνητό τους ή λεωφορεία, χάρη στον μεγάλο αριθμό Ι.Χ. και στα αναπτυγμένα οδικά δίκτυα. Αντίθετα, στην Ινδία και την Ινδονησία, οι περισσότεροι τουρίστες ταξιδεύουν αεροπορικώς. Στην παρούσα εργασία επιχειρείται να δοθεί ένας σαφής ορισμός του τουρισμού, να μελετηθεί η πολιτική που κατά καιρούς αναπτύχθηκε τόσο σε εθνικό όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με αυτό το σημαντικό κομμάτι της ελληνικής οικονομίας, αλλά και να αναλύυθούν οι επιπτώσεις του στο φυσικό μας περιβάλλον.