dc.contributor.advisor | Chatzinikolaou, Stefanos | |
dc.contributor.advisor | Χατζηνικολάου, Στέφανος | |
dc.contributor.author | Vlachokyriakou, Persefoni | |
dc.date.accessioned | 2024-11-08T09:03:10Z | |
dc.date.available | 2024-11-08T09:03:10Z | |
dc.date.issued | 2024-11 | |
dc.identifier.uri | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/17025 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26267/unipi_dione/4447 | |
dc.description.abstract | Στη διαχείριση της ασφάλειας και του κινδύνου, η ναυτιλιακή βιομηχανία τείνει να υιοθετεί στρατηγικές εκ των υστέρων αντίδρασης. Όταν συμβαίνουν ατυχήματα, η πιο κοινή ερώτηση που τίθεται είναι «γιατί κάτι πάει στραβά;». Διενεργείται σχετική έρευνα για τα αίτια, ωστόσο, η αξιολόγηση του επιπέδου ασφάλειας που επιτεύχθηκε από το σύστημα που οδήγησε στη γενική ασφαλή απόδοσή του δεν περιλαμβάνεται στην έρευνα. Αυτό σημαίνει ότι οι τρέχουσες ιδέες για την ασφάλεια στον ναυτιλιακό τομέα πρέπει να αναθεωρηθούν, διότι είναι πιθανό να έχουν φτάσει στο όριο τους. Η ιδέα της Μηχανικής Ανθεκτικότητας, η οποία δίνει προτεραιότητα στην απόδοση του συστήματος έναντι της αποτυχίας του, φαίνεται πολλά υποσχόμενη για τη ναυτιλιακή βιομηχανία.
Αυτή η διατριβή εμβαθύνει στην πρακτική εφαρμογή των αρχών Ασφάλειας II και της Μηχανικής Ανθεκτικότητας στον κλάδο των θαλάσσιων μεταφορών, με πρωταρχικό στόχο την ενίσχυση της επιχειρησιακής ανθεκτικότητας και των αποτελεσμάτων ασφάλειας. Η Ασφάλεια ΙΙ δίνει σημαντική έμφαση στις εργασίες ρουτίνας και στον εντοπισμό παραγόντων που συμβάλλουν σε επιτυχή αποτελέσματα, ενώ η Μηχανική Ανθεκτικότητας συμπληρώνει αυτήν την οπτική με τις τέσσερις βασικές του ικανότητες - μάθηση, απάντηση, παρακολούθηση και πρόβλεψη - παρέχοντας ένα ολιστικό πλαίσιο για την αξιολόγηση της απόδοσης του συστήματος υπό διαφορετικές συνθήκες .
Αυτή η έρευνα χρησιμοποιεί μια προσέγγιση μελέτης περίπτωσης για τη διερεύνηση της εφαρμογής των αρχών Ασφάλειας II και Μηχανικής Ανθεκτικότητας στη βελτίωση των συστημάτων διαχείρισης της ασφάλειας στις ναυτιλιακές εταιρείες. Με την εξέταση ενός πραγματικού σεναρίου, η μελέτη στοχεύει να διερευνήσει πώς αυτές οι αρχές μπορούν να εφαρμοστούν αποτελεσματικά. Οι βασικοί στόχοι περιλαμβάνουν τον προσδιορισμό περιοχών προς βελτίωση, ιδίως από προσαρμοστική και προληπτική σκοπιά ασφάλειας. Αυτό περιλαμβάνει μια κριτική αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των παραδοσιακών προσεγγίσεων ασφάλειας στον ταχέως εξελισσόμενο και περίπλοκο τομέα των θαλάσσιων μεταφορών.
Επισημαίνεται με επιτυχία σε αυτή τη μελέτη ότι υπάρχουν πτυχές των υφιστάμενων ναυτιλιακών εργασιών που μπορούν να υιοθετήσουν μια προοπτική της Μηχανικής Ανθεκτικότητας και να ενσωματώσουν τις ικανότητες της θεωρίας για μάθηση, παρακολούθηση, ανταπόκριση και πρόβλεψη. Επιπλέον, συνάγεται το συμπέρασμα ότι συντρέχουν λόγοι για την εισαγωγή και την πρακτική εφαρμογή των αρχών της Μηχανικής Ανθεκτικότητας στη ναυτιλία, η οποία μπορεί να επιτευχθεί με την ενσωμάτωση στα Συστήματα Ασφαλούς Διαχείρισης. | el |
dc.format.extent | 86 | el |
dc.language.iso | en | el |
dc.publisher | Πανεπιστήμιο Πειραιώς | el |
dc.title | Safety II concept - Resilience engineering in maritime transport | el |
dc.type | Master Thesis | el |
dc.contributor.department | Σχολή Ναυτιλίας και Βιομηχανίας. Τμήμα Ναυτιλιακών Σπουδών | el |
dc.description.abstractEN | In safety and risk management, the maritime industry tends to adopt reactive strategies. When accidents happen, the most common question that is asked is “why does something go wrong?”. A relevant investigation into the causes is conducted, however, an assessment of the safety level attained by the system that resulted to its general safe performance is not included in the investigation. This means that the current ideas of safety in the maritime sector need to be reviewed because it is likely that they have reached their limit. The Resilience Engineering concept, which prioritizes system performance over system failure, seems promising for the shipping industry.
This thesis delves into the practical implementation of Safety II principles and Resilience Engineering within the maritime transport industry, with the primary aim of enhancing operational resilience and safety outcomes. Safety II places a significant emphasis on dissecting routine tasks and identifying factors contributing to successful outcomes, while Resilience Engineering supplements this perspective with its four key abilities - learn, respond, monitor, and anticipate - providing a holistic framework to evaluate system performance under diverse conditions.
This research employs a case study approach to investigate the applicability of Safety II and Resilience Engineering principles in enhancing safety management systems within shipping companies. By examining a real-world scenario, the study aims to explore how these principles can be effectively implemented. The core objectives include the identification of areas for improvement, particularly from an adaptive and proactive safety standpoint. This involves a critical evaluation of the efficiency of traditional safety approaches within the rapidly evolving and intricate sector of maritime transport.
It is successfully highlighted in this study that there are aspects of the existing shipping operations that can adopt a resilience engineering perspective and integrate the theory’s abilities to learn, monitor, respond and anticipate. Moreover, it is concluded that there are grounds for the introduction and practical application of the resilience engineering principles in shipping, which can be achieved by integration into the Safety Management Systems. | el |
dc.contributor.master | MSc Sustainability and Quality in Marine Industry | el |
dc.subject.keyword | Maritime transport | el |
dc.subject.keyword | Resilience engineering | el |
dc.subject.keyword | Safety II | el |
dc.date.defense | 2024-11-01 | |