Προθυμία πληρωμής για τη χρήση του υδροπλάνου ως μέσου μεταφοράς : εφαρμογή στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων

Abstract

Με τη ψήφιση του νόμου Ν. 4663/20 ξεκίνησε και πάλι η αδειοδότηση υδατοδρομίων στη χώρα μας. Το νέο νομοθετικό πλαίσιο ρυθμίζει εκ νέου τις διαδικασίες ίδρυσης, λειτουργίας και εκμετάλλευσης των υδατοδρομίων, τόσο για δημόσιους όσο και ιδιωτικούς φορείς. Η Ελλάδα γεωγραφικά αποτελείται από περίπου 6.000 νησιά, με πολλά από αυτά να είναι απομακρυσμένα. Το γεγονός αυτό καθιστά το υδροπλάνο έναν γρήγορο και σχετικά εύκολο, από άποψη υποδομών, τρόπο διασύνδεσης αυτών των νησιών με την υπόλοιπη Ελλάδα. Επιπλέον, παρέχει την επιλογή στο τουριστικό κοινό να επισκεφθεί περισσότερα από ένα μέρη σε σύντομο χρονικό διάστημα. Πόσο όμως είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν οι πολίτες για τη χρήση του υδροπλάνου σε μια περιοχή όπως είναι τα Ιόνια Νησιά, όπου υπάρχει διασύνδεση των νησιών καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους; Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση της προθυμίας πληρωμής των πολιτών για τη χρήση του υδροπλάνου προκειμένου να μειώσουν το χρόνο ταξιδιού. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν από τη νησιωτική περιοχή των Ιονίων Νήσων με τη χρήση ερωτηματολογίων. Γίνεται μια σύντομη ιστορική αναδρομή της λειτουργίας των υδροπλάνων παγκοσμίως και αναφορά στην πορεία υλοποίησης των υδατοδρομίων στη χώρα μας. Στη συνέχεια ακολουθεί μια περιγραφή των δημογραφικών χαρακτηριστικών της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και γίνεται αναφορά σε προηγούμενες μελέτες, ελληνικής και ξένης βιβλιογραφίας, που αφορούν στην ίδρυση και λειτουργία των υδροπλάνων καθώς και στη μεθοδολογίας της προθυμίας πληρωμής. Ακολούθως, αναλύεται η μεθοδολογία και τα αποτελέσματα της έρευνας. Τέλος, αναφέρονται προτάσεις για περαιτέρω έρευνα και τα μελλοντικά βήματα για την ολοκλήρωση των υποδομών και τις προβλέψεις για τις πρώτες πτήσεις στον Ελλαδικό χώρο.