Ανάλυση της ισχύος, εξουσίας και στρατηγικής στις διεθνείς σχέσεις μέσω της φιλοσοφικής διατριβής

Abstract

Ο άνθρωπος, προκειμένου να απαλλαχθεί από έναν τυχαίο και βίαιο φυσικό θάνατο δημιούργησε την οργανωμένη κοινωνία. Η παρούσα κατάσταση θα προσέδιδε την ελευθερία επιδίωξης των εκάστοτε αγαθών υπό ένα οργανωμένο και έννομο περιβάλλον. Με το πέρας του χρόνου, οι κοινωνίες των ολίγων εξελίχθηκαν σε πολυδιάστατους οργανισμούς που έθεταν την ισχύ και την βιωσιμότητα ως θεμελιωτικά συστατικά στοιχεία. Οι πόλεις έγιναν κράτη που με την σειρά τους όφειλαν στην διαιώνιση ενός ισχυρού κρατικού μηχανισμού. Για τον Αριστοτέλη, ο ρήτορας που πρόκειται να δώσει συμβουλές για τον πόλεμο και την ειρήνη οφείλει να αναγνωρίζει κάθε πτυχή της ισχύος που περιβάλλει μια πόλη-κράτος. Έχοντας κατανοήσει την εγχώρια δύναμη, ο ρήτορας, οφείλει στην διεύρυνση του ορίζοντα εξετάζοντας την ισχύ όλων των γειτονικών πόλεων με σκοπό την προοικονομία της ανισορροπίας στο ισοζύγιο των δυνάμεων. Μέσω της χρήσης του επαγωγικού συλλογισμού, η παρούσα διπλωματική διατριβή, θα φέρει εις πέρας την μεθοδολογική αποσυναρμολόγηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς με σκοπό την εμβάθυνση στην φύση των σύγχρονων διεθνών σχέσεων. Η ανθρωπολογική πρωτοκαθεδρία της βούλησης για ισχύ είναι, αναπόφευκτα, η κινητήριος δύναμη της εξελικτικής πορείας του πολιτικού νου. Θέτοντας τον άνθρωπο ως μικρογραφία της κοινωνίας, το παρόν έργο, θα εξετάσει τις μορφές της ισχύος, της εξουσίας αλλά και της στρατηγικής όπως θα γένετο κατανοητές από τα μάτια του Σωκράτη, του Thomas Hobbes, του Θουκυδίδη, του Πατριάρχη Φώτιου, του Θωμά Ακινάτη αλλά και του Μακιαβέλλι με σκοπό την κατανόηση της φιλοσοφικής συνέχειας που διέπει τις προκείμενες προσωπικότητες. Τέλος, το έργο, θα επιμείνει στην ιστορική εξέλιξη της φύσεως της στρατηγικής. Μέσω της αποδόμησης της στρατηγικής του εαυτού θα τεθεί η πορεία για την επίτευξη της εγχώριας και εξωτερικής στρατηγικής που προάγει το κράτος για να εξασφαλίσει την συνέχεια μέσα στην ιστορία.