Τρισδιάστατη εκτύπωση στη βιομηχανία της μόδας και ζητήματα διανοητικής ιδιοκτησίας

Abstract

Στην παρούσα εργασία προσεγγίζεται το ζήτημα του κατά πόσο τα έργα που εκτυπώνονται με τη χρήση τρισδιάστατου εκτυπωτή, και δη στο πεδίο της βιομηχανίας της μόδας, μπορούν να ενταχθούν στο πλαίσιο προστασίας του δικαίου της Διανοητικής Ιδιοκτησίας. Προτού αναλυθούν τα ζητήματα που αφορούν στο πεδίο της Διανοητικής Ιδιοκτησίας, προς επεξήγηση του φαινομένου της τρισδιάστατης εκτύπωσης και πληρότητας της εργασίας, κρίθηκε αναγκαίο να προηγηθεί μια περιγραφή της τεχνολογίας αυτής και των εφαρμογών της στο πεδίο της βιομηχανίας της μόδας. Η πρώτη ενότητα, λοιπόν, επιχειρεί να αναλύσει περιεκτικώς την τεχνολογία της τρισδιάστατης εκτύπωσης από το πως αυτή επακριβώς λειτουργεί και με ποιες διαδικασίες έως και το πως προκύπτει το τελικό αποτέλεσμα. Εν συνεχεία, ακολουθεί μία εκτενής περιγραφή των εφαρμογών αυτής στη βιομηχανία της μόδας με αναφορές στην πρωτοπόρο σχεδιάστρια που εμπνεύστηκε την ένταξη της στο χώρο της μόδας και όλους του υπόλοιπους σχεδιαστές που ακολούθησαν το παράδειγμά της, ενώ εκτίθενται και παραδείγματα εφαρμογών. Τέλος, ακολουθεί μια παράθεση των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων αυτής της τεχνολογίας. Στη δεύτερη ενότητα που αποτελεί και το κυριότερο μέρος της παρούσας εργασίας προσεγγίζονται ένας προς ένας όλοι οι επιμέρους τομείς που απαρτίζουν το πεδίο της Διανοητικής Ιδιοκτησίας και διερευνάται κατά πόσο τα δύο τμήματα που αποτελούν τη διαδικασία της τρισδιάστατης εκτύπωσης, ήτοι το ψηφιακό αρχείο σχεδιασμού CAD και το τελικό τρισδιάστατα εκτυπωμένο αντικείμενο, μπορούν να υπαχθούν στο υπάρχον πλαίσιο προστασίας που προβλέπει η αντίστοιχη νομοθεσία τόσο σε εθνικό, όσο και σε κοινοτικό επίπεδο. Η προσέγγιση ξεκινά με το πεδίο της πνευματικής ιδιοκτησίας, όπου και εξετάζεται κατά πόσο ένα αρχείο CAD και το αντίστοιχο τρισδιάστατο αντικείμενο μπορούν να θεωρηθούν έργα και άρα να υπαχθούν στο πλαίσιο προστασίας που ορίζει ο αντίστοιχος νόμος για αυτά. Εν συνεχεία ακολουθεί η διερεύνηση του εάν ένα τρισδιάστατα εκτυπωμένο σήμα μπορεί να πληροί τις προϋποθέσεις που θέτει ο αρμόδιος νόμος για τα συμβατικά τρισδιάστατα σήματα και μετέπειτα εάν το σχέδιο ενός τρισδιάστατα εκτυπωμένου αντικειμένου αρχικώς και μετέπειτα ψηφιακού αρχείου CAD μπορεί να θεωρηθεί ως σχέδιο άξιο προστασίας σύμφωνα με αυτά που ορίζει ο νόμος περί προστασίας σχεδίων και υποδειγμάτων. Ακολούθως, εξετάζεται το κατά πόσο ένα αρχείο CAD και μετέπειτα ένα τρισδιάστατο εκτυπωμένο αντικείμενο μπορεί να αποτελέσει ευρεσιτεχνία και άρα να μπορεί να του απονεμηθεί και δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Τέλος, στην τρίτη ενότητα ακολουθεί μια σύντομη παράθεση των τρόπων με τους οποίους η λειτουργία της τρισδιάστατης εκτύπωσης μπορεί να παραβιάσει τα δικαιώματα των νόμιμων κατοχών, αλλά και οι τρόποi με τους οποίους μπορεί να προληφθεί αυτός ο κίνδυνος καταπάτησης, έτσι ώστε αυτό το νέο τεχνολογικό επίτευγμα να μην αποτελεί απειλή για το δίκαιο της Διανοητικής Ιδιοκτησίας.