Hybrid warfare : theory, case studies and countermeasures

Abstract

Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, έχουν ξεσπάσει πολλές πολεμικές συγκρούσεις ανά την υφήλιο, οι οποίες έχουν λάβει διάφορες μορφές σε σχέση με αυτές του παρελθόντος, χρησιμοποιώντας μάλιστα νέες τακτικές, μεθόδους και όπλα. Όλα τα ανωτέρω έχουν οδηγήσει στην "μετατροπή" των συμβατικών μεθόδων διεξαγωγής πολέμου σε μία νέα πραγματικότητα, η οποία συνδυάζει παλαιές και πιο σύγχρονες (μη συμβατικές) στρατηγικές, αναγκάζοντάς μας να αναφερόμαστε σε αυτές με τον όρο Υβριδικός Πόλεμος. Στην παρούσα βιβλιογραφική έρευνα εκτελέστηκε μία θεωρητική προσέγγιση στην περιγραφή των ορισμών του Υβριδικού Πολέμου, αλλά και στην παράθεση των χαρακτηριστικών των αναρίθμητων Υβριδικών Απειλών. Επιπρόσθετα, η αναφορά σε ιστορικά παραδείγματα αλλά και γεγονότα από το παρελθόν μέχρι σήμερα, υπογραμμίζουν το γεγονός ότι οι τακτικές του Υβριδικού Πολέμου μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κρατικούς και μη δρώντες, επιβάλλοντας μία επιπρόσθετη πίεση στα πολιτικοστρατιωτικά επιτελεία πολλών μεγάλων δυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ και το Ισραήλ αναφορικά με την αλλαγή του στρατιωτικού τους δόγματος. Παράλληλα, είναι πολύ χρήσιμη η μελέτη των αντιμέτρων κατά των Υβριδικών Απειλών που εφαρμόζονται από οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, οι οποίοι κατ' ουσίαν αθροίζουν συστηματικά τη δύναμη των κρατών-μελών τους κάτω από την οργανωσιακή "ομπρέλλα" τους αναφορικά με τον εν λόγω κίνδυνο. Καταλήγοντας, γίνεται μία επιπρόσθετη αναφορά στα συμπεράσματα που έχουν εξαχθεί διεθνώς από την έως τώρα ανάλυση των περιπτώσεων Υβριδικών Συγκρούσεων.