Συγκρούσεις μεταξύ εκπαιδευτικών στο χώρο του σχολείου πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τρόποι διαχείρισης

Abstract

Η παρούσα έρευνα μελετά το φαινόμενο των συγκρούσεων σε εκπαιδευτικούς σχολείου πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αφού πρωτίστως αποσαφηνιστεί η εννοιολογική σημασία της σύγκρουσης, αναλύουμε τους τύπους συγκρούσεων που συναντάμε στη βιβλιογραφία και εστιάζουμε στους τύπους συγκρούσεων που λαμβάνουν χώρα στη σχολική μονάδα. Στη συνέχεια, αναφέρονται τα στάδια της σύγκρουσης σε έναν σχολικό οργανισμό δεδομένου ότι μια σύγκρουση δεν εμφανίζεται ξαφνικά, αλλά ακολουθεί συγκεκριμένα στάδια που είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε. Τα αίτια δημιουργίας μιας σύγκρουσης σε ένα σχολικό περιβάλλον, παρότι είναι δυνατόν να μην είναι άμεσα διακριτά γιατί αλληλεπικαλύπτονται ή δρουν συσσωρευτικά, αποτελεί καθήκον της ηγεσίας να τα αναγνωρίσει προκειμένου να τα διαχειριστεί σωστά. Οι συνέπειες της σύγκρουσης με μια αποτελεσματική διαχείριση αποβαίνουν θετικές για τον σχολικό οργανισμό και μπορεί να οδηγήσουν σε εξέλιξη, καινοτομίες, και βελτίωση των συναδελφικών σχέσεων. Δεν παύουν όμως οι συγκρούσεις όσο αναπόφευκτες ή λειτουργικές είναι να προκαλούν μια αναστάτωση στους εμπλεκόμενους. Ειδικά αν δεν διαχειριστούν κατάλληλα επιδρούν αρνητικά στα άτομα, στη συμπεριφορά τους, στις διαπροσωπικές τους σχέσεις αλλά και στην επικοινωνία. Ως εκ τούτου, επηρεάζουν αρνητικά την στοχοθεσία του εκπαιδευτικού οργανισμού. Η αποτελεσματική διαχείριση των συγκρούσεων, αυτή που θα καταφέρει να τις μετασχηματίσει σε εποικοδομητικές για τον σχολικό οργανισμό προκύπτει ακολουθώντας κάποια από τις μεθόδους που παραθέτει ο Σαΐτης (2014), ωστόσο κάθε φορά κάθε σύγκρουση είναι μοναδική και ο τρόπος αντιμετώπισής της ποικίλλει ανάλογα με την περίπτωση. Η ύπαρξη θετικού κλίματος, η ικανή σχολική ηγεσία και η ωριμότητα του διδακτικού προσωπικού είναι προϋποθέσεις αποτελεσματικής διαχείρισης. Κύριος υπεύθυνος για την ομαλή λειτουργία του σχολείου και συγκεκριμένα για τη διαχείριση των συγκρούσεων είναι ο διευθυντής που επιβάλλεται να έχει ηγετικά χαρακτηριστικά, δεξιότητες και συμπεριφορές προκειμένου να πείσει τους εκπαιδευτικούς να συμπορευτούν προς τον κοινό στόχο του σχολικού οργανισμού. Ο ρόλος των εκπαιδευτικών στην αντιμετώπιση των αρνητικών αποτελεσμάτων των συγκρούσεων, έγκειται στη συμβολή τους στη διαμόρφωση θετικού κλίματος μέσω της συνεργασίας τους, της αλληλοϋποστήριξης και της σωστής διαχείρισης των συναισθημάτων τους.