Τα αίτια του πολέμου του Κοσόβου και η επέμβαση του ΝΑΤΟ

Abstract

Ο πόλεμος του Κοσσυφοπεδίου καθώς και η επέμβαση του ΝΑΤΟ το 1999 αποτέλεσε ένα μείζον ζήτημα, ιδιαίτερα για την ευρύτερη Βαλκανική περιοχή η οποία υπέστη διατάραξη ισορροπίας και σταθερότητας, καθώς όμως και για τα κράτη που την περιβάλλουν, με αποτέλεσμα τα αίτια του πολέμου αλλά και η επέμβαση να γίνονται αντικείμενο ενδιαφέροντος προς ανάλυση. Η ανθρωπιστική παρέμβαση θεωρήθηκε απαραίτητη για την λήξη του πολέμου και την αποφυγή χειρότερων συνεπειών για τις συμβαλλόμενες χώρες αλλά και για το σύνολο της Ευρώπης. Τα ιστορικά γεγονότα, από την περίοδο του Τίτο και έπειτα, αποτέλεσαν τον προάγγελο της σύγκρουσης ανάμεσα σε Κόσοβο και Σερβία. Η βιβλιογραφική έρευνα αναλύει τις διαφορές των εννοιών του πολέμου και της επέμβασης σε γενικότερο πλαίσιο, ενώ πιο συγκεκριμένα αναλύονται οι στρατηγικές κινήσεις τόσο της Σερβίας και του Κοσόβου, όσο και του ΝΑΤΟ, πριν αλλά και μετά τις αεροπορικές επιδρομές. Εν συνέχεια, παρουσιάζονται οι λόγοι που οδήγησαν τον ΝΑΤΟ να προχωρήσει σε ανθρωπιστική επέμβαση. Παράλληλα, γίνεται αναφορά στις συνθήκες, κάτω από τις οποίες το Διεθνές Δίκαιο αναλύει την ανθρωπιστική επέμβαση καθώς και την συμβολή των Ηνωμένων Εθνών σε αυτήν. Ακολούθως, παρουσιάζεται σε νομικό πλαίσιο η αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών και η θεωρία της νόμιμης άμυνας. Ωστόσο ο κύριος στόχος της ανθρωπιστικής επέμβασης του ΝΑΤΟ επετεύχθη και ο πόλεμος έληξε, ακόμα και αν η απόφαση του ΝΑΤΟ δεν στηρίχθηκε στην τυπική διαδικασία που προβλέπει ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την αδειοδότηση από το Συμβούλιο Ασφαλείας.