Εκπαίδευση και πολιτιστική διπλωματία στην Ελλάδα. Η δυνατότητα ύπαρξης και οργάνωσης ενός ενιαίου εθνικού φορέα για την ελληνική γλώσσα

Abstract

Το αντικείμενο της παρούσας εργασίας αφορά τη συμβολή της προώθησης της ελληνικής γλώσσας ως μέρος της εκπαιδευτικής διπλωματίας στο πλαίσιο της άσκησης πολιτιστικής διπλωματίας και συγκεκριμένα την αναζήτηση της δυνατότητας δημιουργίας και λειτουργίας ενός ενιαίου εθνικού φορέα για την ελληνική γλώσσα. Αρχικά, τίθεται το γενικό πλαίσιο των σχέσεων εκπαίδευσης και πολιτιστικής διπλωματίας, οριοθετείται εννοιολογικά η Δημόσια Διπλωματία, η Πολιτιστική Διπλωματία, η Εκπαιδευτική Διπλωματία και η Ήπια ισχύς ως συνιστώσα της εικόνας και του «branding» των εθνών. Στη συνέχεια μέσα από την παράθεση διεθνών πρακτικών και υπαρχόντων φορέων προώθησης των εθνικών γλωσσών γίνεται μία συγκριτική αξιολόγηση των δομών και των στόχων των εκπαιδευτικών πολιτικών ως μέρους της πολιτιστικής διπλωματίας διαφόρων κρατών. Έπειτα, παρουσιάζονται διεξοδικά αφενός οι δράσεις της ελληνικής κρατικής εκπαιδευτικής και πολιτιστικής διπλωματίας στην ελληνική διασπορά και αφετέρου η παρουσία της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού σε πολιτικές και δράσεις άλλων χωρών. Εν τέλει αναλύεται το προτεινόμενο πλαίσιο δράσης για την ελληνομάθεια στο εσωτερικό και το εξωτερικό μέσα από μοντέρνα εκπαιδευτικά εργαλεία και καινοτόμες πολιτικές. Υπό αυτό το πρίσμα, ο οργανισμός που προτείνεται εξυπηρετεί τη διάδοση της εθνικής μας γλώσσας και μέσω αυτής και του ελληνικού πολιτισμού συλλήβδην σε συνεργασία με άλλους κρατικούς και μη φορείς, στο πλαίσιο της Εκπαιδευτικής και Πολιτιστικής Διπλωματίας ως υποκατηγορίες πάντα της ευρύτερης έννοιας της Δημόσιας Διπλωματίας και με πρότυπα άλλους διαχρονικά επιτυχημένους οργανισμούς και ινστιτούτα άλλων χωρών σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.